Η αποδοχή του σώματός μας είναι ο μόνος δρόμος για την ευτυχία.
Μετά από έναν χρόνο παρατεταμένου εγκλεισμού, με κλειστά τα γυμναστήρια και τα ινστιτούτα αισθητικής, πώς διαχειριζόμαστε τις επιπτώσεις που αυτό είχε στο σώμα μας;
Διάβασε ακόμη – Self-care: 22 tips για καλύτερη ψυχική υγεία από την Christy Turlington
Η ζωή χωρίς γυμναστήριο
Ας δούμε τα συμπεράσματα δύο επιστημονικών μελετών, που επιχείρησαν να εξακριβώσουν την επιρροή του εγκλεισμού στην εικόνα που έχουμε για το σώμα μας, γυναίκες και άνδρες.
Η πρώτη διεξήχθη από την κλινική ψυχολόγο MacKenzie Robertson, που πρεσβεύει το σύνθημα “Health at every size”, και τους συνεργάτες της από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Μέσα από τις online απαντήσεις των 264 ατόμων που αποκρίθηκαν σε αυτή διαπιστώνεται ότι ο εγκλεισμός στο σπίτι δυστυχώς αύξησε τη δυσαρέσκεια που αισθανόμαστε για το σώμα μας. Μάλιστα, οι γυναίκες που συμμετείχαν ανέφεραν πιο συχνά μάχες για να ρυθμίσουν τη διατροφή τους και μεγαλύτερη εμμονή με το φαγητό σε σχέση με τους άνδρες, ενώ η εικόνα που έχουν για το σώμα τους έγινε πιο αρνητική.
Χάθηκε, λοιπόν, η ευκαιρία για την αυτοαποδοχή; Κατηγορηματικά όχι, παρότι σε παρόμοιο συμπέρασμα καταλήγει, αρχικά τουλάχιστον, μία ακόμα έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 8.000 ανθρώπων και φέρει την υπογραφή της Επιτροπής Γυναικών και Ισοτήτων του Κοινοβουλίου του Ηνωμένου Βασιλείου. Το 53% των ενηλίκων και το 58% των ατόμων κάτω των 18 ετών που ρωτήθηκαν ανέφεραν ότι οι περιορισμοί που τους επιβλήθηκαν λόγω του κορονοϊού τούς έκαναν να αισθάνονται από “χειρότερα” έως “πολύ χειρότερα” σχετικά με την εμφάνισή τους. Οι λόγοι που επικαλέστηκαν για να υποστηρίξουν τις εκτιμήσεις τους ήταν αρκετοί, με πιο πιθανούς υπαίτιους τις υποτιμητικές καμπάνιες κατά της παχυσαρκίας, τα επικριτικά σχόλια που διάβαζαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τον αντικατοπτρισμό του εαυτού τους όχι στον καθρέφτη, αλλά στην οθόνη του υπολογιστή τους κατά τη διάρκεια επαγγελματικών βιντεοκλήσεων.
Η αλήθεια είναι ότι οι εσωτερικευμένες κοινωνικές επιταγές, που αναγνωρίζονται ως δικές μας επιθυμίες, λειτουργούν ως ένα κανονιστικό ιδανικό, σύμφωνα με το οποίο “οφείλουμε” να γυμνάζουμε, σχηματίζουμε, καλλιεργούμε και επενδύουμε με νόημα το σώμα μας. Εξ ου και η παροιμιώδης η φράση του Γάλλου φιλοσόφου ότι η ψυχή είναι η φυλακή του σώματος. Ας το βγάλουμε, λοιπόν, από το κλουβί του.
Η ευτυχισμένη μειονότητα
Η αποδοχή του σώματός μας και η ευτυχία βέβαια αποτελούν θέμα συνειδητοποίησης. Ας επιστρέψουμε στα δεδομένα της έρευνας της Επιτροπής Γυναικών και Ισοτήτων: το 14% των ενηλίκων και το 16% των νεότερων ανθρώπων ανέφεραν ότι κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού ένιωσαν από απλώς “καλύτερα” έως “πολύ καλύτερα” με το σώμα τους.
Κίνημα “Κάτω η δίαιτα”
Τελευταία οι φεμινίστριες γυναίκες που μέχρι πρόσφατα συμπλήρωναν κάθε τους πρόταση με τη φράση “Κάτω η πατριαρχία”, έχουν προσθέσει σε αυτήν το “Κάτω η δίαιτα”. Έχουν όλα τα δίκια τους, καθώς η από εμάς τους ίδιους επιτήρηση ενός “κανονικού” βάρους και κάποιων “κανονικών” αναλογιών είναι μία από τις μεγαλύτερες μορφές ακούσιας βίας. Στην ίδια λογική μοιάζουν να λειτουργούν όλο και περισσότερες υπέροχες γυναίκες από τον κόσμο της showbiz που εναντιώνονται σθεναρά στο body shaming και αρνούνται να φέρουν το σώμα τους στα μέτρα των κοινωνικών επιταγών αποθεώνοντάς το σε όλη την “παραβατική” ομορφιά του. Ανάμεσά τους η Beth Ditto, η Drew Barrymore, η Ashley Graham και η Lady Gaga, που προτρέπουν τους fans τους να αγαπήσουν τον εαυτό τους στην αυθεντική του μορφή. Ίσως γιατί γνωρίζουν ότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος για την ευτυχία.
Πηγή: Madame Figaro
Φωτογραφία: istock
