Με αφορμή το ντοκιμαντέρ “The Super Models” βγαίνουν στο φως λιγότερο γνωστές πτυχές της ζωής της Naomi, της Cindy, της Linda και της Christy.
Όταν αναφέρεσαι σε κάποιον με το μικρό του όνομα και ο κόσμος αναγνωρίζει αμέσως για ποιον μιλάς, τότε είναι σίγουρο ότι έχει φτάσει στο απόγειο της επιτυχίας. Για αυτό και όταν λέμε Naomi, Cindy, Linda και Christy ξέρουμε ότι μιλάμε για τα Super Models ή πιο σωστά τις γυναίκες που έδωσαν σάρκα και οστά στον όρο supermodel.
Όσα ξέρουμε για το ντοκιμαντέρ
Το επερχόμενο ντοκιμαντέρ που κάνει πρεμιέρα 20 Σεπτεμβρίου στο AppleTV+ εξερευνά τον δρόμο τους προς την απόλυτη καταξίωση, αλλά και τον συνεχιζόμενο επιδραστικό ρόλο τους στην ποπ κουλτούρα μέχρι σήμερα, που διανύουν την πέμπτη δεκαετία της ζωής τους.
Κάθε επεισόδιο του τετραμερούς ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει σχόλια και ανέκδοτες ιστορίες από μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της μόδας και του πολιτισμού, μεταξύ άλλων οι: Edward Enninful, David Fincher, John Galliano, Robin Givhan, Marc Jacobs, Kim Jones, Donna Karan, Calvin Klein, Michael Kors, Anna Sui, Annie Veltri, Donatella Versace και Vivienne Westwood.
Λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα του πολυαναμενόμενου ντοκιμαντέρ “The Super Models” βρήκαμε μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα facts που αφορούν την χρυσή τετράδα.
Η Naomi Cambell για τον ρατσισμό και τη φιλία
Το κορίτσι που έμεινε γνωστό με το προσωνύμιο “μαύρη γαζέλα”, που κατακτά τα catwalks με το δυναμικό της περπάτημα μέχρι σήμερα, έπρεπε να προσπαθήσει δύο φορές πιο σκληρά σε σχέση με τα υπόλοιπα μοντέλα για να επιβιώσει στον άγριο κόσμο της μόδας εξαιτίας του χρώματος του δέρματός της.
Στο βιβλίο της “Naomi. Updated Edition”, από τις εκδόσεις Taschen, αναφέρει: “Όταν πρωτοξεκίνησα, η Linda (Evangelista) και η Christy (Turlington) με υποστήριξαν πολύ. Δεν με έκλειναν για ορισμένα σόου λόγω του χρώματος του δέρματός μου. Για οποιονδήποτε λόγο, αυτοί οι σχεδιαστές απλώς δεν χρησιμοποιούσαν μαύρα κορίτσια. Δεν το άφησα να με ταράξει. Από τις οντισιόν και τα σόου σε νεαρή ηλικία, κατάλαβα τι σημαίνει να είσαι μαύρη“.
Το περιστατικό με το make up
“Έπρεπε να κάνεις την έξτρα προσπάθεια. Έπρεπε να είσαι διπλάσια καλή. Όταν πήγα για πρώτη φορά σε κάστινγκ στο Λονδίνο, είδα πολλά κορίτσια που έπαιρναν άσχημα την απόρριψη. Δεν τις ήξερα απαραίτητα, αλλά τους είπα ακριβώς αυτό που μου έλεγε η μητέρα μου: “Μην το παίρνετε προσωπικά, γιατί αυτή είναι η φύση της δουλειάς”.
Στην πρώτη της φωτογράφιση για γνωστό περιοδικό μόδας, μπροστά στο φακό του Steven Klein, οι make up artists δεν είχαν τη σωστή απόχρωση foundation για τον τόνο του δέρματός της. “Η φωτογράφηση ήταν δύσκολη επειδή η μακιγιέζ δεν είχε φέρει το σωστό foundation για το δέρμα μου. Δεν ξέρω τι είδους κορίτσι περίμενε – ίσως δεν είχε δει κάποια φωτογραφία μου. Δεν μπορώ να θυμηθώ τι κάναμε – αν δανειστήκαμε foundation από κάποιον άλλο ή αν χρησιμοποίησα αυτό που είχα πάνω μου – αλλά κάπως τα φέραμε βόλτα. Ωστόσο, δεν ήμουν απόλυτα ευχαριστημένη με την τελική φωτογραφία, επειδή δεν ένιωθα ότι αποτύπωνε τον πραγματικό τόνο του δέρματός μου. Έπειτα από αυτό το γεγονός έπαιρνα πάντα μαζί το δικό μου foundation και πούδρα σε μια φωτογράφηση για να βεβαιωθώ ότι αυτό δεν θα ξανασυμβεί ποτέ”, θυμάται.
Η δύναμη της φιλίας
Στις αφηγήσεις της ξεχωρίζει η εξομολόγησή της για την στήριξη που έλαβε στα πρώτα της βήματα από τις Evangelista και Turlington. “Ημουν τυχερή που η Linda και η Christy με υποστήριξαν. Είπαν σε ορισμένους σχεδιαστές ότι αν ήθελαν να τις έχουν στα σόου τους έπρεπε να με κλείσουν και εμένα. Αυτού του είδους η υποστήριξη ήταν ανήκουστο φαινόμενο. Θα είμαι για πάντα συγκινημένη. Όταν κατάφερα να περπατήσω σε αυτές τις επιδείξεις, ένιωσα μια τεράστια αίσθηση νίκης, αλλά και ευγνωμοσύνης. Αντιμετώπισα προκλήσεις ως μαύρο μοντέλο, αλλά από πολλές απόψεις νιώθω ότι είμαι μία από τις λίγες τυχερές. Αν η καριέρα μου μού έχει διδάξει κάτι, είναι ότι μπορείς πάντα να ανατρέψεις τις προκαταλήψεις, ότι δεν πρέπει ποτέ να τα παρατάς. Ο ρατσισμός είναι απλώς άγνοια”.
“Δεν σηκώνομαι από το κρεβάτι για λιγότερα από 10.000 δολάρια την ημέρα” – Linda Evangelista
Η εξωπραγματική ομορφιά της Linda Evangelista έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή με την γεμάτη δυσάρεστα γεγονότα ζωή της. Η μούσα μερικών από των μεγαλύτερων σχεδιαστών της βιομηχανίας που είπε την αλαζονική και ταυτόχρονα, βαθιά δυναμική, ατάκα, “Δεν σηκώνομαι από το κρεβάτι για λιγότερα από 10.000 δολάρια την ημέρα”, αυτός ο πραγματικός χαμαιλέων της μόδας σημαδεύτηκε από μια σειρά από τραγικές συγκυρίες.
Εκτός από την παραμόρφωση (για την οποία μίλησε πολύ θαρραλέα την περασμένη χρονιά και έκτοτε έκανε την πιο δυναμική επιστροφή στη βιομηχανία) που απέκτησε ύστερα από συνεδρίες θεραπείας CoolSculpting για κρυολιπόλυση με αποτέλεσμα από το 2015 να μην μπορεί να εργάζεται ως μοντέλο, μόλις πρόσφατα μάθαμε ότι αντιμετώπισε τον καρκίνο του μαστού δύο φορές. Με αφορμή το νέο της βιβλίο με φωτογραφίες της ίδιας από τον θρυλικό φωτογράφο μόδας και φίλο της Steven Meisel “Linda Evangelista Photographed by Steven Meisel” (εκδόσεις Phaidon) το μοντέλο εξομολογήθηκε σε συνέντευξή της ότι διαγνώστηκε για πρώτη φορά με καρκίνο του μαστού το 2018.
“Εντοπίστηκε στην ετήσια μαστογραφία μου”, ανέφερε αρχικά. “Τα περιθώρια δεν ήταν καλά και λόγω άλλων παραγόντων υγείας, έτσι χωρίς δισταγμό, επειδή ήθελα να τα αφήσω όλα πίσω μου και να μην έχω να ασχοληθώ με αυτό, επέλεξα την αμφοτερόπλευρη μαστεκτομή”. Ωστόσο, τον Ιούλιο του 2022, η Evangelista ένιωσε ένα εξόγκωμα στο στήθος της και τελικά έμαθε ότι ο καρκίνος του μαστού επέστρεψε στη ζωή της.
Η επώδυνη μητρότητα και η κατάθλιψη
Από το 1989 έως το 1993 υπήρξε παντρεμένη με τον ατζέντη μοντέλων Gérald Marie ο οποίος, όχι μόνο την απατούσε συστηματικά, αλλά το 2021, βρέθηκε αντιμέτωπος με κατηγορίες για βιασμό και σεξουαλική κακοποίηση από τουλάχιστον 15 γυναίκες που εργάζονται στη βιομηχανία. Η Linda παρόλο που, όπως έχει δηλώσει, δεν γνώριζε τίποτα για τις σεξουαλικές επιθέσεις που συνέβαιναν κατά τη διάρκεια της σχέσης της μαζί του, είναι με το μέρος των φερόμενων θυμάτων και πιστεύει ότι λένε την αλήθεια.
Διάβασε ακόμη – Naomi Campbell: Η συγκινητική ανάρτησή της για τα γενέθλια του Michael Jackson
Το 1999, μετά από μια εγκυμοσύνη που έληξε με θνησιγένεια καθώς και άλλες γενετικές παθήσεις, άρχισε η μεγάλη της μάχη την κατάθλιψη. Το 2006, απέκτησε με τον Francois- Henri Pinault, ιδιοκτήτη του ομίλου Kering και σύζυγο της Salma Hayek, ένα γιο, τον Augustin, λίγους μήνες αφού είχαν χωρίσει. Μέχρι τα 4 του δεν είχε αποκαλύψει στα Μέσα την ταυτότητα του πατέρα του παιδιού της. Ο Augustin γεννήθηκε με διαταραχή αισθητηριακής επεξεργασίας, που σημαίνει ότι δεν μπορούσε να μασήσει σωστά.
“Έπρεπε να πολτοποιώ όλο το φαγητό του”, δήλωσε η Evangelista σε πρόσφατη συνέντευξή της. “Αυτό σήμαινε ότι δεν μπορούσα να πάω πολύ μακριά […] ήταν ένας αγώνας με το φαγητό. Δεν ήξερα τι ένιωθε όταν του έδινα ένα τυροπιτάκι – μπορεί να του φαινόταν σαν πέτρα”. Στην ίδια συνέντευξη αποκαλύπτει ότι έχει ακόμα στο κινητό της ένα βίντεο με τον Augustin να τρώει το πρώτο του Cheerio στην ηλικία των τριών ετών.
Cindy – Η μαμά όλων
Η κορυφαία, μέχρι σήμερα αξεπέραστη Cindy υπήρξε η ήρεμη δύναμη των Super Models. Ξεχώρισε για όλους τους σωστούς λόγους, που μέχρι τότε ωστόσο, δεν ήταν η νόρμα στη βιομηχανία της μόδας. Στα σαρωτικά 90s’, πασπαλισμένα με την παραίσθηση κάθε είδους ναρκωτικού, εκείνη παρέμεινε γειωμένη, υπέρ του δέοντος ευγενική, στην ώρα της στα ραντεβού, έβαζε τα ρούχα πίσω στις κρεμάστρες μετά τις φωτογραφήσεις της.
Έχοντας ήδη διακριθεί στο χώρο, το 1988 ποζάρει για το Playboy, γεγονός που οδήγησε σε μια εμφάνιση ως παρουσιάστρια του MTV στο House of Style, (η οποία συνέπεσε με τον τετραετή γάμο της με τον Richard Gere). Για αυτή την πλευρά της δουλειάς της είχε δηλώσει παλαιότερα στο Town & Country, “Κοίτα, έχω κάνει γυμνές φωτογραφίες, πολλές. Οι μόνες που μετάνιωσα ήταν αυτές που κατά κάποιο τρόπο με έπεισαν να τις κάνω. Ως μητέρα δύο παιδιών που κάνουν τα πρώτα τους βήματα στο χώρο της μόδας, δεν θέλω να κοιτάξουν ποτέ πίσω και να σκεφτούν: “Θεέ μου, μακάρι να μην το είχα κάνει αυτό”. Θέλω να ξέρουν ότι έχουν τη δυνατότητα να πουν απλά: “Την κάνω”.
Η φωτοσοπαρισμένη “αρετουσάριστη” φωτογραφία
To 2015, μία φωτογραφία της Cindy Crawford χωρίς ρετούς έγινε viral στο Twitter και συνοδεύτηκε από σωρεία ενθαρρυντικών σχολίων για την εμφάνιση του τότε 50χρονου μοντέλου. Η φωτογραφία υποτίθεται πως ήταν διαρροή από μία επερχόμενη φωτογράφισή της για γνωστό περιοδικό μόδας, ωστόσο σύντομα αποκαλύφθηκε ότι ήταν ψεύτικη και επίτηδες φωτοσοπαρισμένη, έτσι ώστε να δείχνει τη Cindy εντελώς διαφορετική, ή μάλλον περισσότερο γερασμένη για να είμαστε ακριβείς, απ’ ό,τι ήταν στην πραγματικότητα.
Παρόλο, που το 2015 δεν είχαμε φτάσει επ’ ουδενί τα επίπεδα αποδοχής και συμπερίληψης που βιώνουμε σήμερα, η τόσο θετική αποδοχή που είχε η “ακομπλεξάριστη φωτογραφία της Cindy” – παρόλο που διέρρευσε χωρίς τη συγκατάθεσή της – έφερε το μοντέλο σε δύσκολη θέση. “Δεν μπορούσα να τοποθετηθώ εναντίον της φωτογραφίας γιατί θα ήταν σαν να απορρίπτω όλους αυτούς τους ανθρώπους που ένιωθαν καλά με αυτό, αλλά επίσης δεν το αγκάλιασα γιατί δεν ήταν αληθινό – και ακόμα και αν ήταν αληθινό, δεν θα ήθελα να βγει εκεί έξω. Ένιωθα πραγματικά χειραγωγημένη και σε σύγκρουση, οπότε κράτησα το στόμα μου κλειστό”, είχε δηλώσει τότε σχετικά. Μάλιστα, ανέφερε πως έφτασε σε σημείο να πιστέψει ότι η εικόνα ήταν αυθεντική και ότι είχε μια λανθασμένη αίσθηση του σώματός της.
“Νομίζω ότι οι περισσότερες γυναίκες είναι σκληρές με τον εαυτό τους. Νομίζουμε ότι δείχνουμε χειρότερα απ’ ό,τι δείχνουμε. Οπότε υπέθεσα ότι ανήκα σε αυτή την κατηγορία, παρόλο που η φωτογραφία αυτή δεν αντικατόπτριζε αυτό που έβλεπα όταν κοιτούσα στον καθρέφτη – ακόμα και στον χειρότερο φωτισμό του καμαρινιού”.
Η ακτιβίστρια και φοιτήτρια Christy
Η Christy Turlington Burns δεν έχει τυχαία τον τίτλο του “πιο αγαπητού” supermodel και δεν είναι μόνο η αναλλοίωτη γλυκύτητά της στην οποία οφείλει τον τίτλο. Το 1995, η Christy σε ηλικία 26 ετών, πάνω στην κορύφωση της καριέρας της αποσύρθηκε για τρία ολόκληρα χρόνια (στη βιομηχανία της μόδας τρία χρόνια ισούνται με τρεις αιώνες) για να σπουδάσει συγκριτική θρησκεία και ανατολική φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.
Στα 43 της έκανε το μεταπτυχιακό της στη δημόσια υγεία στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. “Είμαι μια τυπική φοιτήτρια που παρακολουθεί τα μαθήματα. Κάθομαι πάντα στην πρώτη σειρά”, είχε δηλώσει η ίδια στο Another Woman για την ακαδημαϊκή της πορεία.
Παράλληλα με τις σπουδές της συνέχισε να έχει μια ενεργή καριέρα στο μόντελινγκ, έγινε μητέρα δύο παιδιών και ίδρυσε τη δική της σειρά ομορφιάς. Θα έλεγε κανείς πως δεν υπάρχει χώρος για κάτι ακόμη. Κι όμως. Η Christy είναι και μία παθιασμένη ακτιβίστρια.
Ακτιβίστρια και σκηνοθέτις
Το 2010 ίδρυσε τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Every Mother Counts (EMC) αφιερωμένο στην προώθηση της υγείας της μητέρας και του παιδιού. Η κίνησή της προέκυψε από τη δική της οδυνηρή εμπειρία μετά τη γέννηση της κόρης της Grace, όταν και βίωσε μια δυνητικά απειλητική για τη ζωή της αιμορραγία.
Παρόλο που η κατάστασή της σταθεροποιήθηκε γρήγορα, το γεγονός την έκανε να συνειδητοποιήσει πόσο ζωτικής σημασίας μπορεί να είναι η άμεση πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη. Είχε επίσης ήδη περιοδεύσει στην Αιθιοπία για να διερευνήσει το έργο που γίνεται για τη μείωση των θανάτων κατά τη γέννα, γεγονός που οδήγησε και στο σκηνοθετικό της ντεμπούτο με το ντοκιμαντέρ “No Woman, No Cry” του 2010.
Το 60λεπτο ντοκιμαντέρ σκιαγραφεί την κατάσταση της μητρικής υγείας και επικεντρώνεται σε τέσσερις περιπτώσεις: από την Τανζανία, το Μπαγκλαντές, τη Γουατεμάλα και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Tribeca και της χάρισε μια υποψηφιότητα για το βραβείο “Do Something With Style Award”.
Απόλυτα σύμβολα γυναικείας δύναμης
Μετρώντας αντίστροφα για την πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ, ένα μπορούμε να πούμε με σιγουριά. Οι συναρπαστικές, ανατρεπτικές και εμψυχωτικές ζωές των “Super Models” δεν χωρούν σε ένα ντοκιμαντέρ. Τα κορίτσια που στην χαραυγή της δεκαετίας του ‘90 πόζαραν ακουμπισμένες η μία πάνω στην άλλη μπροστά από τον φακό του εμβληματικού φωτογράφου μόδας Peter Lindbergh, για το ιστορικό κλικ που εφηύρε ουσιαστικά τον όρo supermodel, είναι ζωντανή απόδειξη της παντοδυναμίας της γυναίκας.
Πηγή: madamefigaro.gr
Φωτογραφία: Apple TV+ Press
