Τιμάται για την αδιάλειπτα ενεργή, σταθερή παρουσία της και την πολυδιάστατη προσφορά της στη θεατρική ζωή της Κύπρου.
Σε μια ιδιαίτερη περίοδο για τον πολιτισμό και το θέατρο, ο ΘΟΚ επαναλειτουργεί τις θεατρικές τους σκηνές με την ανακοίνωση των νικητών στα Βραβεία Θεάτρου για το 2020.
Η Κριτική Επιτροπή των Βραβείων Θεάτρου ΘΟΚ αποφάσισε να απονείμει το Μεγάλο Βραβείο ΘΟΚ στην ηθοποιό Δέσποινα Μπεμπεδέλη για την αδιάλειπτα ενεργή, σταθερή παρουσία της και την πολυδιάστατη προσφορά της στη θεατρική ζωή της Κύπρου.
Η πολύχρονη πορεία της περιλαμβάνει σημαντικές θεατρικές ερμηνείες, διδασκαλία νέων ηθοποιών, καθώς και σκηνοθεσίες θεατρικών έργων. Πρόσφατα συνεργάστηκε με τον σημαντικό σκηνοθέτη Θεόδωρο Τερζόπουλο, μια εξαιρετικά γόνιμη συνεργασία κατά την οποία ενστερνίστηκε με τόλμη και εμπιστοσύνη την ιδιαίτερη προσέγγισή του στο αρχαίο δράμα, δίνοντας μια καθηλωτική ερμηνεία στο ρόλο της Εκάβης από τις “Τρωάδες” του Ευριπίδη.
Με αδιάπτωτη ενέργεια συμμετείχε στη συνέχεια –με τον ίδιο ζήλο πάντοτε και την ίδια φρεσκάδα στη σκηνική της παρουσία– σε αξιόλογες θεατρικές παραγωγές που ανήκαν σε ποικίλα θεατρικά είδη. Από αυτές ξεχωρίζουν οι δύο φετινές ερμηνείες της στον θεατρικό μονόλογο “Μια Ζωή Γερμανική” του Κρίστοφερ Χάμπτον (συμπαραγωγή Σατιρικού Θεάτρου και Alpha Square), σε σκηνοθεσία Ανδρέα Αραούζου, και στο έργο “Οι φάλαινες τον Αύγουστο” του Ντέιβιντ Μπέρι, σε σκηνοθεσία Νίκου Καραγέωργου (παραγωγή Σατιρικού Θεάτρου).
Στο πρώτο καθήλωσε το κοινό, κατορθώνοντας με την ερμηνεία της να ζωντανέψει το τέρας του ναζισμού μέσα από την εξομολόγηση μιας φαινομενικά αφελούς, απλής γυναίκας. Στο δεύτερο έργο, έχοντας μαζί της στη σκηνή καταξιωμένους συνεργάτες, μας έδωσε μια συγκινητικά τρυφερή ερμηνεία, ισορροπώντας δεξιοτεχνικά ανάμεσα στο δράμα και στην πιο χιουμοριστική θεώρηση των πραγμάτων.
Το Βραβείο Δημιουργού της Χρονιάς απονέμεται στον μουσικό, συνθέτη και εκπαιδευτικό Kώστα Κακογιάννη, που ξεχώρισε το καλοκαίρι του 2020 στο θέατρο ως βασικός δημιουργός σε δύο παραγωγές του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου.
Στη “Μικρή Μας Πόλη” του Θόρντον Ουάιλντερ, σε σκηνοθεσία Αλεξίας Παπαλαζάρου, οι νοσταλγικές μελωδίες του, βασισμένες στους αισθαντικούς στίχους του συνεργάτη του Πάμπου Κουζάλη, ήταν απόλυτα συνυφασμένες με τη γλυκόπικρη αίσθηση του έργου, που κατάφερε να συγκινήσει θεατές σε δήμους και κοινότητες του νησιού, όπως και με τη χαρμολύπη της πρώτης –μετά την επανεκκίνηση της θεατρικής δραστηριότητας– παράστασης, με περιορισμούς μα και με ελπίδα.
Στους αριστοφανικούς “Αχαρνείς”, σε σκηνοθεσία Βαρνάβα Κυριαζή, αναδείχθηκε ως ισάξιος συντελεστής επί σκηνής, διαμορφώνοντας το κλίμα με παραδοσιακούς, εύθυμους ρυθμούς για το λαϊκό πανηγύρι, αλλά και με παύσεις –τις σπαρακτικές Παραβάσεις σε στίχους του Πάμπου Κουζάλη–, ώστε το κοινό να πάρει ή να “μην πάρει ανάσ”». Καθοδηγώντας τους ηθοποιούς με τέτοιον τρόπο ώστε η μουσική να αποτελεί καίριο μέρος και αναπόσπαστο κομμάτι των παραστάσεων, ο Κακογιάννης άφησε ένα συγκινησιακό και αισιόδοξο στίγμα στη θεατρική εμπειρία του δύσκολου 2020.
Η τελική λίστα υποψηφίων συμπεριλάμβανε και τους/τις δημιουργούς: Γιάννη Καραούλη (σκηνοθέτης), Γεώργιο Κουκουμά (σχεδιαστής φωτισμού), Λέα Μαλένη (σκηνοθέτρια), Κώστα Μαννούρη (συγγραφέας).
Το Βραβείο Νέου Δημιουργού της Χρονιάς απονέμεται στον σκηνοθέτη Κώστα Σιλβέστρο για τη δραστήρια και ποικιλόμορφη σκηνοθετική του παρουσία κατά το έτος 2020.
Σκηνοθέτησε την παραγωγή της ΕΘΑΛ “Αβελάρδος και Ελοΐζα” του Γιάννη Καλαβριανού, στην οποία διακρίθηκε ως εξαιρετικός ενορχηστρωτής λόγου, σωμάτων και οπτικοακουστικού υλικού. Ανέδειξε με μαεστρία τα σχήματα της γραφής, τον αφηγηματικό και δραματικό λόγο και την ενάργεια της ανεκπλήρωτης μεσαιωνικής ερωτικής ιστορίας, καθώς και των οικουμενικών υπαρξιακών και φιλοσοφικών ζητημάτων του έργου.
Στο “Όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου” του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι (ανεξάρτητη παραγωγή) τόλμησε να καταπιαστεί με την κινηματογραφική τέχνη, να μεταφέρει τη θεατρική απόδοση του διηγήματος μέσω εικόνων, κάδρων και πλάνων, και σε συνεργασία με τη Στέλα Φυρογένη να δημιουργήσει ένα οικείο και γήινο ντοστογιεφσκικό περιβάλλον.
Στην παραγωγή “Αριστοφάνης τόσος δα!” (ΘΟΚ) έστησε μια παράσταση ποτισμένη με φροντίδα και κέφι, η οποία γοήτευσε τις αισθήσεις των μικρών και των μεγάλων θεατών. Επιπλέον, το συγγραφικό του εγχείρημα απεδείχθη ιδιαίτερα γόνιμο, τόσο στη σύλληψη και τη δημιουργία μιας ζουμερής πλοκής, διανθισμένης με το λεξιλόγιο του σήμερα, όσο και στο επίκαιρο περιεχόμενο των λυρικών μερών.
Η τελική λίστα υποψηφίων συμπεριλάμβανε και τους/τις δημιουργούς: Μικαέλλα Θεοδουλίδου (ηθοποιός), Θέλμα Κασουλίδου (σκηνογράφος), Πάνο Μακρή (ηθοποιός).
Κεντρική Φωτογραφία: Aντώνη Φαρμακάς
