Και πώς μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε.
Τα τελευταία χρόνια εξοικειωνόμαστε ολοένα και περισσότερο με ορολογίες που αφορούν την ψυχική υγεία. Η αναζήτηση βοήθειας από ειδικούς έχει πάψει πια να είναι ταμπού και θα θέματα τίθενται σε δημόσια συζήτηση. Σημαντικό ρόλο παίζει και το γεγονός ότι το ποσοστό των ανθρώπων που αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα, από μέτρια έως πολύ σοβαρά, αυξάνεται συνεχώς. Θέλοντας να βοηθήσουμε τον εαυτό μας ή αυτούς που αγαπάμε μπαίνουμε στη διαδικασία να ψάξουμε και να μάθουμε περισσότερα πράγματα. Πολλές φορές όμως αυτό μπορεί και να οδηγήσει και σε “ενσυναισθητική κόπωση”.
Ένα άρθρο του Time εξηγεί γιατί κινδυνεύουμε στη σύγχρονη εποχή όλοι από αυτό αλλά και πώς μπορούμε να το διαχειριστούμε.
Ο Charles Figley ξεκίνησε να ερευνά το θέμα του τραύματος λίγο μετά την επιστροφή του από το Βιετνάμ. Δεν τον απασχόλησαν μόνο τα ψυχολογικά τραύματα που βίωσαν όσοι υπηρέτησαν στον στρατό αλλά και το πώς τα αγαπημένα τους πρόσωπα μοιράστηκαν αυτό το φορτίο. “Όντας μέλος μιας οικογένειας και έχοντας βαθύ νοιάξιμο για τα μέλη της μας κάνει συναισθηματικά ευάλωτους στις καταστροφές που τους επηρεάζουν” έγραψε το 1983. Σήμερα ηγείται του Τραυματολογικού Ινστιτούτου του Tulane University και χρησιμοποιεί τον όρο “ενσυναισθητική κόπωση” για να αναφερθεί στην ψυχολογική και συναισθηματική εξάντληση που μερικές φορές έχουν όσοι εκτίθεται στα τραύματα άλλων.
Διάβασε ακόμη – Εμμηνόπαυση: 3 βιταμίνες που σε βοηθούν να αντιμετωπίσεις τα συμπτώματα
Γιατί κινδυνεύουμε όλοι από αυτό
Αυτό μπορεί να συμβεί πολύ εύκολα στις μέρες μας καθώς βομβαρδιζόμαστε συνεχώς με περιεχόμενο που αφορά τον πόλεμο, τη βία, τον θάνατο και την αδικία. Από τις ειδήσεις, το διαδίκτυο, τα social media.
“Ο καθένας μπορεί να βιώσει ενσυναισθητική κόπωση” λέει στο Time η Briana Smith, μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Tulane University School of Medicine που δουλεύει μαζί με τον Figley.
H Michelle Trent, γενική διευθύντρια του The Compass Center, ενός μη κερδοσκοπικού συμβουλευτικού οργανισμού στη Νότια Ντακότα επικεντρώνεται στη θεραπεία του τραύματος και την πρόληψη το διαπίστωσε το 2020. Πολλοί από τους θεραπευόμενούς της αντιμετώπιζαν θέματα με την προσωπική τους ζωή αλλά και συναισθηματική εξάντληση λόγω της πανδημίας, φυλετικών κινημάτων όπως αυτό που ακολούθησε της δολοφονίας του George Floyd και άλλα κοινωνικά άγχη. “Οι θεραπευόμενοί μας ερχόντουσαν και έλεγαν ‘δεν αντέχουμε να βλέπουμε τις ειδήσεις πια. Δεν μπορούμε άλλο'” αναφέρει στο Time. “Ήταν τότε που μπήκε στο ραντάρ μας”.
Η έρευνα του Figley δείχνει ότι οι άνθρωποι που αναπτύσσουν ενσυναισθητική κόπωση είναι ίδιοι με αυτούς που υποφέρουν από διαταραχή μετατραυματικού στρες. Στα συμπτώματα περιλαμβάνονται τα προβλήματα ύπνου, το να τους πυροδοτούνται δύσκολα συναισθήματα ή αναμνήσεις και αλλαγής στην προσωπικότητα, τη διάθεση ή την επιρροή. Μπορεί εντοπιστεί ως συναισθηματική αδράνεια με αυτόν που υποφέρει να γίνεται λιγότερο ευαίσθητος στις εμπειρίες των άλλων και να προσπαθεί να συνδεθεί με ασθενείς, συναδέλφους ή αγαπημένους.
Η Gabriela Murza, βοηθός καθηγήτρια στο Utah State University, που εκπαιδεύει τις κοντινές κοινότητες και σε θέματα όπως η ενσυναισθητική κόπωση, αναφέρει ότι και το να νιώθεις ότι ξεχειλίζεις από συναίσθημα μπορεί να είναι μέρος αυτού. “Όταν κάποιος έχει ενσυναισθητική κόπωση, νιώθει ότι συμβαίνουν πολλά και δεν ξέρει από πού να αρχίσει και δεν ξέρει τι να κάνει, οπότε κάποιες φορές θα μπλοκάρουν τα συναισθήματά τους” αναφέρει.
Διάβασε ακόμη – Τι προκαλεί την κυτταρίτιδα;
Ο Figley αναφέρει ότι οι άνθρωποι που έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να βιώσουν ενσυναισθητική κόπωση είναι οι εργαζόμενοι σε επαγγέλματα ψυχικής υγείας. Η έρευνα της Smith δείχνει ότι δεν είναι φαινόμενο που έχει να κάνει μόνο με τον επαγγελματικό χώρο.
Οι άνθρωποι μπορεί να βιώσουν ενσυναισθητική κόπωση αν ταυτιστούν με ένα θέμα στις ειδήσεις ή που αντιμετωπίζει ένα αγαπημένο τους πρόσωπο. Κάποιος που έχει οικογένεια στη Μέση Ανατολή, για παράδειγμα, μπορεί να επηρεαστεί από εικόνες που κυκλοφορούν από τον πόλεμο στη Γάζα και το Ισραήλ.
Το τι θα πυροδοτήσει μια κατάσταση ποικίλει από άνθρωπο σε άνθρωπο, αναφέρει η Trent, οπότε δεν μπορείς να προβλέψεις τι θα προκαλέσει ενσυναισθητική κόπωση. Το σημαντικό είναι να δεις πώς λειτουργείς σε στρεσογόνες ή συναισθηματικά απαιτητικές περιόδους. Αν δεν νιώθεις ο εαυτός σου ή αντιδράς πιο ψύχραιμα από ότι συνήθως είναι πιθανό να το βιώσεις.
Τι μπορούμε να κάνουμε αν βιώνουμε ενσυναισθητική κόπωση
Αν σου συμβαίνει αυτό, το να πάρεις απόσταση από τις ειδήσεις και τα social media είναι ένα καλό πρώτο βήμα. Υπάρχει διαφορά, τονίζει η Trent, στο να αδιαφορείς για μια κατάσταση και το να παίρνεις συνειδητά τον χρόνο σου να επαναφορτιστείς. Προτείνει να αξιοποιήσεις το διάλειμμα για προσωπική ευεξία: μετακόμισε, κοιμήσου καλά και πέρνα χρόνο στη φύση. Επίσης, συνδέσου με ανθρώπους στην κοινότητά σου για να θυμίσεις στον εαυτό σου “το καλό στην ανθρωπότητα”.
Με αυτό τον τρόπο μπορεί να βάλεις στην άκρη κάποια από τα συναισθήματα που υπερχειλίζουν και πάνε μαζί με την ενσυναισθητική κόπωση. Συχνά δεν υπάρχει ξεκάθαρος τρόπος να βοηθήσεις σε πράγματα με παγκόσμιες συνέπειες και αυτό μπορεί να φέρει αποστασιοποίηση. Ωστόσο, μπορεί να υπάρχει κάποιος οργανισμός ή ομάδα κοντά σου όπου μπορείς να βοηθήσεις εθελοντικά για να κάνεις τη διαφορά σε ανθρώπους που βιώσουν απώλεια ή τραγωδία.
Η κοινωνική σύνδεση είναι, γενικά, βάλσαμο για την ενσυναισθητική κόπωση. Οι έρευνες δείχνουν ότι το να εμπιστεύεσαι ανθρώπους που συμπάσχουν με τα συναισθήματά σου μπορεί να βοηθήσει. Το να βρεις έναν ειδικό ψυχικής υγείας στον οποίο θα απευθυνθείς, επίσης.
“Η ενσυναίσθηση είναι σαν μία δεξαμενή αερίου” υπογραμμίζει η Trent. “Κάποιες φορές, αν δεν την ανεφοδιάσεις, τότε θα είσαι άδεια”.
Πηγή: madamefigaro.gr
