Η περιφερειακή διευθύντρια Λευκωσίας της Τράπεζας Κύπρου, είναι μια δυναμική επαγγελματίας που ισορροπεί ανάμεσα στο ρόλο της μητέρας και την αδυναμία της για τις τέχνες.
Tης Τάνιας Νεοκλέους
Πηγαίνοντας να τη συναντήσω στο σπίτι της στο κέντρο της Λευκωσίας, το μόνο που γνώριζα για εκείνην ήταν πως από τον περασμένο Σεπτέμβριο έχει αναλάβει τα καθήκοντα περιφερειακής διευθύντριας Λευκωσίας της Τράπεζας Κύπρου και ότι στο πλούσιο βιογραφικό της περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, πτυχία στα μαθηματικά και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, διδακτορικό στη διοίκηση επιχειρήσεων, καθώς και δικές της δημοσιεύσεις σε οικονομικά περιοδικά. Μέχρι να χτυπήσω το κουδούνι της εισόδου είχα ήδη προλάβει να χτίσω στο μυαλό μου την εικόνα μιας επιβλητικής παρουσίας, στερεότυπο το οποίο μέσα σε δευτερόλεπτα καταρρίφθηκε όταν από την πρώτη κιόλας χειραψία συνειδητοποίησα ότι η γυναίκα που είχα απέναντί μου είναι η χαρά της ζωής. Με τη Στέλλα Μουρουζίδου Δάμτσα απολαμβάνοντας τον απογευματινό καφέ μας δεν μιλήσαμε (μόνο) για επιτυχίες, αλλά για τη χαρά της προσπάθειας, για τη γυναικεία δύναμη και για τον μαγικό τρόπο της να διαχειρίζεται με απόλυτη ψυχραιμία τα πάντα. Α, και για τη μουσική. Αυτήν που πλημμυρίζει τη ζωή της με συναίσθημα…
Born to be a fighter
Η ζωή πάντα βρίσκει τον δρόμο της, γι’ αυτό και κάθε άνθρωπος με επιμονή μπορεί να καταφέρει τα πάντα. Αυτή είναι η δική μου θεωρία απέναντι στα πράγματα, η οποία προέκυψε από το ίδιο το ταξίδι της ζωής μου. Όταν έχασα τον πατέρα μου στα 13 μου χρόνια, συνειδητοποίησα πως οτιδήποτε και να συμβεί, αν δεν είναι ο θάνατος, μπορεί να αντιμετωπιστεί. Ήταν η περίοδος που ανακάλυψα μια δύναμη, η οποία δεν ήξερα ότι υπήρχε μέσα μου. Αυτό, σε συνδυασμό με τη μεγάλη μου αγάπη για τα μαθήματα, με βοήθησε τελειώνοντας το σχολείο να εξασφαλίσω υποτροφία στο University of Bath του Ηνωμένου Βασιλείου, όπου σπούδασα ηλεκτρονικούς υπολογιστές και μαθηματικά. Επιστρέφοντας στην Κύπρο, το 1990 προσλήφθηκα στην Τράπεζα Κύπρου, όμως αυτό ήταν μόνο η αρχή για μένα. Θέλοντας συνεχώς να ενισχύω τα ακαδημαϊκά μου προσόντα, παράλληλα με την εργασία μου κατάφερα να αποκτήσω δύο μεταπτυχιακά από το Πανεπιστήμιο Κύπρου, ένα στη χρηματοοικονομική και ένα στη διοίκηση επιχειρήσεων, ενώ ακολούθησε το διδακτορικό μου στη διοίκηση επιχειρήσεων στο πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. Σε αυτό το ταξίδι συνεχούς μάθησης, πραγματικά δεν έχω ιδέα ποιος μπορεί να είναι ο τελικός προορισμός. Όσο ζω, θέλω να μαθαίνω.
To the top
Φέτος συμπληρώνω 30 χρόνια στην Τράπεζα Κύπρου, ενώ από τον περασμένο Σεπτέμβριο έχω αναλάβει καθήκοντα περιφερειακής διευθύντριας Λευκωσίας. Νιώθω ότι μεγάλωσα σε αυτήν την τράπεζα, η οποία μου έδωσε πάρα πολλές ευκαιρίες να εξελιχθώ σε αυτό που είμαι σήμερα αλλά και μου δίδαξε ότι με τη συνεχή προσωπική ανάπτυξη μπορείς να πετύχεις τα πάντα. Για μένα η θέση αυτή είναι πολύ κομβική με την έννοια ότι η περιφέρεια Λευκωσίας είναι μια ομάδα, περίπου 500 άτομα, που είναι το πρόσωπο της τράπεζας στον κόσμο. Νιώθω αυτήν την ομάδα ως οικογένειά μου, την οποία πρέπει να προστατεύω και να αναπτύσσω, όπως και εκείνη εμένα. Με την αλληλοβοήθεια και την ομαδικότητα ξέρω ότι μπορούμε να θέτουμε αισιόδοξους στόχους και μαζί να τους πετυχαίνουμε. Για μένα κάθε πρόβλημα έχει τη λύση του. Έχοντας αυτό ως αρχή μου, καταφέρνω να παραμένω ψύχραιμη ακόμα και σε πολύ δύσκολες καταστάσεις. Αυτή μου τη στάση προσπαθώ να τη μεταφέρω και στην ομάδα μου, επομένως ξέρουμε όλοι μας ότι κάθε πρόκληση είναι εκεί για να αποδεικνύουμε πόσο ικανοί είμαστε για να την αντιμετωπίσουμε.
Women power
Παρόλο που είμαι σε έναν χώρο που θεωρείται παραδοσιακά ανδροκρατούμενος, νιώθω ότι πάντα αναγνωριζόταν η δουλειά και η προσπάθειά μου. Από τις θέσεις που ήμουν μέχρι σήμερα, πάντα μου άρεσε να στηρίζω και να δίνω ευκαιρίες στις ικανές γυναίκες. Αν έμαθα κάτι όλα αυτά τα χρόνια, είναι πως οι γυναίκες μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα, φτάνει να το αποφασίσουμε. Αυτό που θα ήθελα να τους πω, με αφορμή και την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, είναι να βοηθούν και να στηρίζουν η μια την άλλη, να δίνουν ευκαιρίες στις υπόλοιπες και να ηγούνται δια του παραδείγματος.
Η μουσική
Δεν ξέρω αν θα μείνει για πάντα ένα μεγάλο απωθημένο, όμως η μουσική είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με ό,τι έχω κάνει στη ζωή μου. Σε πολύ νεαρή ηλικία εξέφρασα την επιθυμία να γίνω τραγουδίστρια, όμως τελικά έκρινα σωστό να αλλάξω πορεία. Λόγω αυτής μου της αγάπης ακόμα και οι έξοδοι που κάνουμε τα Σαββατοκύριακα με τον σύζυγό μου συνδέονται με τη μουσική. Μας αρέσει να πηγαίνουμε σε εστιατόρια με απαλή ζωντανή μουσική, ενώ κάποιες φορές, όταν έχω την ευκαιρία, τραγουδώ και εγώ μαζί με τους μουσικούς. Σήμερα παρακολουθώ μαθήματα κιθάρας και έχω τη μουσική ως κάτι μέσα από το οποίο εκφράζομαι και εξελίσσομαι.
Σαν παραμύθι
Πρόσφατα εξέδωσα ένα παραμύθι, το οποίο ονομάζεται Ο Κυριάκος και η Φιόνα. Η αφορμή για να το γράψω ήρθε εντελώς τυχαία, όταν σε μια πτήση που έκανα τον Δεκέμβριο του 2017 από το Μάντσεστερ στην Κύπρο είχα συνειδητοποιήσει ότι δεν είχα τίποτα μαζί μου για να διαβάζω. Σκέφτηκα ότι ο μόνος τρόπος για να αξιοποιήσω τις πέντε ώρες που είχα μπροστά μου ήταν να ανοίξω τον υπολογιστή μου και να ξεκινήσω να γράφω. Τότε θυμήθηκα ένα παραμύθι που μας έλεγε η μητέρα μου όταν ήμασταν μικροί εγώ και ο αδερφός μου, το οποίο είχε πρωταγωνιστή τον Κυριάκο. Κάνοντας μια παραλλαγή αυτής της ιστορίας, πρόσθεσα ένα σκυλάκι, το οποίο είναι η δική μου Φιόνα. Από εκεί προέκυψε ένα παραμύθι, μέσα από το οποίο ήθελα να στείλω κάποια μηνύματα στα παιδιά για τα ζώα και πώς πρέπει να συμπεριφέρονται σε αυτά.
Positive vibes
Η φιλοσοφία μου στη ζωή ήταν, είναι και θα είναι η συνεχής μάθηση, γιατί όλα γύρω μας αλλάζουν και εξελίσσονται όπως πρέπει να αλλάζουμε και να εξελισσόμαστε και εμείς. Επόμενός μου στόχος είναι να αποκτήσω το Chartered Financial Analyst, το οποίο είναι ένα ακόμα επαγγελματικό πτυχίο. Πάντα κάτι θα βρίσκεται, όπως και πάντα κάτι θα έρχεται από μόνο του, φτάνει εσύ να τα αναγνωρίσεις ως ευκαιρίες που πρέπει να εκμεταλλευτείς. Δεν έχω άλλα θέλω, εκτός από το να έχουμε την υγεία μας, για να μπορούμε να απολαμβάνουμε αυτά που πετύχαμε. Αυτό για μένα είναι μεγάλη ευλογία.
Φωτογραφίες: Μιχάλης Κυπριανού
Styling: Έλλη Αργυρίδου
Madame Figaro, Μαρτίος 2020, τεύχος 183
