Οι γυναίκες στην Καμπούλ επέστρεψαν στον φόβο και την σκλαβιά, με τις μαρτυρίες τους να συγκλονίζουν.
Της Ελένης Κόκκινου
Η απόφαση του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών να αποσύρει τις εναπομείνασες αμερικανικές δυνάμεις από το Αφγανιστάν, σήμανε και την κατάληψη της πρωτεύουσας από τους Ταλιμπάν. Οι εικόνες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με χιλιάδες κόσμο να τρέχει να πιαστεί από το αμερικανικό αεροσκάφος που αποχωρούσε από το αεροδρόμιο της Καμπούλ, μεταδίδουν μια εικόνα από τον τρόμο που επικρατεί στην πρωτεύουσα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Πρώτες στη λίστα των θυμάτων βρίσκονται οι γυναίκες, αφού η ελευθερία τους να σπουδάσουν, να δουλέψουν να κυκλοφορήσουν ελευθέρα, πλέον ανήκει στο παρελθόν και το μέλλον τους βρίσκεται στα χέρια των Ταλιμπάν. Πρώτο μέλημα των Ταλιμπάν με το που κατέλαβαν την πόλη ήταν να ανακοινώσουν από τα μεγάφωνα ότι οι γυναίκες πλέον υποχρεούνται να φοράνε μπούρκα ή χιτζαμπ που καλύπτει ολόκληρο το σώμα τους. Οι δρόμοι αμέσως ερήμωσαν από γυναίκες που φοβούνται πλέον για τη μοίρα τους αν τολμήσουν να βγουν έξω, ενώ πολλές δεν έχουν την ενδυμασία που πλέον οι Ταλιμπάν απαιτούν να φοράνε.
Τα λόγια της πρώτης γυναίκας δημάρχου – δημάρχου της Καμπούλ, Zarifa Ghafari, συγκλονίζουν αφού αναφέρει πως απλά περιμένει τους Ταλιμπάν να την σκοτώσουν. “Κάθομαι εδώ και τους περιμένω να έρθουν. Δεν υπάρχει κανένας να βοηθήσει εμένα και την οικογένεια μου. Θα έρθουν για ανθρώπους σαν κι εμένα και θα με σκοτώσουν“.
Μία μεγαλύτερη γυναίκα που βγήκε για να αγοράσει φαγητό για την οικογένειά της, έγινε μάρτυρας μιας συμπλοκής με τους Ταλιμπάν όπου ανάγκαζαν κάποιες γυναίκες που δεν ήταν καλυμμένες, να γυρίσουν στο σπίτι τους. “Για μένα η μπούρκα ήταν πάντα ένα σύμβολο σκλαβιάς. Είσαι σαν ένα πουλί παγιδευμένο σε ένα κλουβί, ποτέ δεν είχα φανταστεί να το φοράω. Όμως σήμερα αν θέλω να σώσω τη ζωή μου, νομίζω πως πρέπει να το κάνω.”, δήλωσε.
Συγκλονιστική και η μαρτυρία μιας φοιτήτριας στην Guardian που μέχρι χθες σπούδαζε και ζούσε ελεύθερη. “Το πρωί της Κυριακής πήγαινα στο πανεπιστήμιο για μάθημα, όταν μια ομάδα γυναικών έβγαινε τρέχοντας από τον γυναικείο κοιτώνα. Ρώτησα τι συνέβη και μια από αυτές μου είπε ότι η αστυνομία εκκένωσε επειδή οι Ταλιμπάν έφτασαν στην Καμπούλ και θα χτυπήσουν τις γυναίκες που δεν φοράνε μπούρκα“.
“Την ίδια ώρα, άντρες που στεκόντουσαν τριγύρω κορόιδευαν κορίτσια και γυναίκες, γελώντας με τον τρόμο μας. “Πήγαινε φόρεσε το τσαντάρι σου (μπούρκα)” φώναξε ο ένας. “Είναι οι τελευταίες σας μέρες που βρίσκεστε στους δρόμους”, είπε ένας άλλος. “Θα παντρευτώ τέσσερις από εσάς σε μια μέρα”, είπε ένας τρίτος”.
“Ως γυναίκα, νιώθω πως είμαι θύμα του πολιτικού πολέμου που οι άντρες ξεκίνησαν. Νιώθω πως πλέον δεν μπορώ να γελάσω δυνατά, δεν μπορώ πλέον να ακούσω τα αγαπημένα μου τραγούδια, δεν μπορώ να συναντήσω τους φίλους μου στο αγαπημένο καφέ, δεν μπορώ να φορέσω το αγαπημένο μου κίτρινο φόρεμα ή ροζ κραγιόν. Και δεν μπορώ πλέον να επιστρέψω στη δουλειά μου ή να πάρω το πτυχίο μου από το πανεπιστήμιο που για χρόνια δούλεψα σκληρά για να το καταφέρω. Μου άρεσε να φτιάχνω τα νύχια μου. Σήμερα, όπως επέστρεφα σπίτι, παρατήρησα το κατάστημα όπου συνήθως πήγαινα για μανικιούρ. Η πρόσοψη του καταστήματος, που ήταν διακοσμημένη με όμορφες φωτογραφίες κοριτσιών, βάφτηκε άσπρη εν μία νυκτί.”
Μια φωτογραφία τριών γυναικών στους δρόμους της Καμπούλ το 1972, όπου περπατούσαν ελεύθερες με τις φούστες τους, δείχνει πως πενήντα χρόνια μετά, βρισκόμαστε πιο πίσω από ποτέ.
Στιγμιότυπα με τους Ταλιμπάν να βάφουν λευκούς τους τοίχους όπου υπήρχαν φωτογραφίες γυναικών:
Φωτογραφίες: Pinterest
