Πώς αντιμετωπίζεται; Και όλα όσα πρέπει να γνωρίζεις.
Το “πιάσιμο”, ή ακόμη πιο σωστά DOMS (Delayed Onset Muscle Soreness) κατατάσσεται στην κατηγορία του 1ου βαθμού μυϊκής θλάσης.
Εμφανίζεται κυρίως από άσκηση μετά από μεγάλη περίοδο απόχης από γυμναστική ή έπειτα από ενασχόληση με καινούριες ασκήσεις ή άλλες μορφές αυτής.
Ο μυϊκός αυτός πόνος που συνδέεται με την άσκηση, δημιουργεί ένα αίσθημα ενόχλησης κατά την κίνηση, ανικανότητα εκτέλεσης μιας άσκησης, ενός έντονου “πιασίματος” που σίγουρα επηρεάζει την λειτουργική μας ικανότητα για μικρό χρονικό διάστημα.
Η ένταση του αισθήματος δυσφορίας αυξάνεται τις πρώτες 24 ώρες με κορύφωση το διάστημα μεταξύ 24 έως και 72 ωρών. Σταδιακά υποχωρεί έπειτα από 5-7 ημέρες.
Είναι το πιάσιμο δείκτης αποτελεσματικότητας της προπόνησης;
Τώρα σύμφωνα με το ερώτημα που τέθηκε στην αρχή του άρθρου αν τελικά το “πιάσιμο” είναι δείκτης αποτελεσματικότητας της προπόνησης.
Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, ο μυϊκός κάματος συνδέεται με την ένταση της άσκησης. Επίσης, η ένταση της άσκησης συνδέεται σαφώς με την αποτελεσματικότητα της προπόνησης. Αυτό που δεν συνδέεται σύμφωνα με την έρευνα είναι η αποτελεσματικότητα της προπόνησης με το έντονο μυϊκό “πιάσιμο”.
Κλείνοντας το άρθρο για το μυϊκό πιάσιμο
Σίγουρα χρειάζεται ένα κατώφλι δυσκολίας και έντασης μια αποτελεσματική προπόνηση αλλά η εικόνα είναι πολύ πιο σύνθετη. Η κατάλληλη επιβάρυνση στην προπόνηση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως τα χρόνια ενασχόλησης, η διάρκεια αποχής από προπόνηση, η προπονητική φάση του αθλητή, η γνώση των ασκήσεων, η διατροφική υποστήριξη, δυνατότητα ύπνου, καθημερινά stressors.
Για παράδειγμα είναι γνωστό ότι ένα άτομο που είχε μεγάλη αποχή από την άσκηση ξεκινήσει προπόνηση την επόμενη ή μεθεπόμενη μέρα θα είναι σίγουρα έντονα “πιασμένος”. Αυτό συμβαίνει επειδή το σώμα δεν είναι ακόμα έτοιμο να δεχτεί έντονη επιβάρυνση.
Συνεπώς η προπόνηση θα πρέπει να είναι σχεδιασμένη κατάλληλα και να μην προκαλεί έντονο “πιάσιμο”, χωρίς να σημαίνει ότι δεν θα είναι αποτελεσματική.
Ο οργανισμός μας, σύμφωνα με την έρευνα, είναι δεκτικός σε συγκεκριμένη ποσότητα επιβάρυνσης ανάλογα με την προπονητική φάση που βρίσκεται, οπότε παραπάνω απ’ ότι χρειάζεται μπορεί να οδηγήσει μόνο σε DOMS, δυσαρέσκεια και κόπωση.
Παράλληλα, το έντονο “πιάσιμο” δεν θα πρέπει να επιζητείται ούτε στους αθλητές καθώς η αποτελεσματικότητα της προπόνησης δεν σχετίζεται μόνο μία προπόνηση αλλά με την συνολική προπονητική επιβάρυνση μέσα στον μικρόκυκλο (βδομάδα).
Εννοούμε ότι αν κάποιος αθλητής για παράδειγμα ποδοσφαίρου είναι πολύ έντονα “πιασμένος” στους τετρακέφαλους μετά από μια προπόνηση ενδυνάμωσης, πιθανότατα να αναγκαστεί να μειώσει την ένταση και την ποιότητα των επόμενων προπονήσεων μέχρι να υποχωρήσει.
Σε εξειδικευμένες περιπτώσεις αθλητών υψηλού επιπέδου μπορεί να είναι θεμιτή ή αλματική αύξηση της προπονητικής επιβάρυνσης αλλά δεν είναι ο κανόνας και καλό θα ήταν να γίνεται εξατομικευμένος σχεδιασμός για κάθε αθλητή-ασκούμενο σύμφωνα με την προπονητική του κατάσταση και φάση.
Ευχαριστίες στον Νικόλα Χριστίδη, personal trainer και γυμναστή, τηλ.: 99887003, Instagram: nchristides_personaltrainer, Facebook: Nicolas Christides-Personal Trainer/Fitness Instructor
Φωτογραφία: istock
