Ο ταλαντούχος στιχουργός, Σταύρος Σταύρου μιλά για την εμπειρία του να βλέπεις μια θεατρική παράσταση σε ξένη γλώσσα που δεν γνωρίζεις, κι όμως να καταλαβαίνεις τα πάντα.
“Ξέρεις γερμανικά;” Αυτή είναι η πρώτη αντίδραση φίλων και γνωστών όταν ακούνε ότι στη διάρκεια των διακοπών μου στο Βερολίνο παρακολούθησα όχι μία, όχι δύο, αλλά τρεις θεατρικές παραστάσεις στη γερμανική γλώσσα.
H avant premiere της “Όπερας της Πεντάρας” στο φημισμένο Berliner Ensemble ήταν sold out πολλές μέρες πριν. Την ημέρα της παράστασης είπα να δοκιμάσω την τύχη μου για άλλη μια φορά. Τελικά ήμουν τυχερός. Υπήρχε ένα διαθέσιμο εισιτήριο στην τρίτη σειρά, προφανώς μετά από κάποια ακύρωση. Το έκλεισα αμέσως! Λίγες ώρες αργότερα καθόμουν ανάμεσα σε εκατοντάδες Γερμανούς που ανυπομονούσαν να παρακολουθήσουν το -μόλις τέταρτο – ανέβασμα του έργου του Μπρεχτ στο θέατρο που ο ίδιος ίδρυσε. Ακροβατώντας αριστοτεχνικά ανάμεσα στο μιούζικαλ και στην όπερα, ο Αυστραλός σκηνοθέτης Barrie Kosky προτείνει μια σύγχρονη εκδοχή του κλασικού αυτού έργου, έχοντας στη φαρέτρα του ένα συγκλονιστικό καστ αλλά και μια ευφάνταστη και μελετημένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια εικαστική προσέγγιση, που δίνει στην παράσταση την τόσο ξεχωριστή της ταυτότητα. Έφυγα ενθουσιασμένος. Τόσο πολύ που είπα να κάνω άλλη μια προσπάθεια για να βρω εισιτήριο για την πρεμιέρα του έργου “Miss Julie”, που θα δινόταν την επόμενη μέρα στο Deutsches Theatre. Βρήκα και πάλι μία τελευταία θέση.
Διάβασε ακόμη – Artbits: Πιο γρήγορα, πιο ψηλά, πιο δυνατά – Μαζί!
Η “Miss Julie” του Ρώσου σκηνοθέτη Timofej Kuljabin είναι μια “Miss Julie” φρέσκα και σύγχρονη, όπως εξάλλου απαιτεί και η εμπνευσμένη διασκευή, την οποία υπογράφει ο ίδιος ο σκηνοθέτης μαζί με τον Roman Dolzhansky. Οι δυο τους προτείνουν μια καινούρια ανάγνωση του έργου, θίγοντας θέματα όπως η καταπάτηση της ιδιωτικότητας του ατόμου και η σκοτεινή μεριά του διαδικτύου. Σε αυτή τους την προσπάθεια, σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η τοποθέτηση στη σκηνή της φιγούρας του αρραβωνιαστικού της ομώνυμης ηρωίδας, ο οποίος δεν εμφανίζεται -αν και αναφέρεται- στο πρωτότυπο έργο του Strindberg.
Οι συντελεστές καταχειροκροτούνται και εγώ ήδη ψάχνω να δω ποια παράσταση θα παρακολουθήσω το επόμενο βράδυ. Τα γνωστά… Μία κένη θέση για τη “Yerma” του Αυστραλού Simon Stone, πιθανώς μετά από ακύρωση. Την κλείνω… Πρόκειται για το γερμανικό ανέβασμα του έργου του ίδιου του Stone, που είναι εμπνευσμένο από το ομώνυμο έργο του Lorca και είχε ανέβει το 2017 στο Old Vic του Λονδίνου. Δεν πρόκειται απλώς για μια πολύ καλή παράσταση, αλλά για μια ολοκληρωμένη εικαστική πρόταση που δε σε αφήνει δευτερόλεπτο να πάρεις τα μάτια σου από τη σκηνή. Η πρωταγωνίστρια, η Γερμανίδα Caroline Peters, είναι συγκλονιστική! Πολύ δυνατές ερμηνείες και από τα υπόλοιπα μέλη του καστ.
Τρία βράδια, τρεις παραστάσεις λοιπόν… Και επανέρχομαι στην ερώτηση των γνωστών και των φίλων. “Ξέρεις γερμανικά;”. “Ούτε και λέξη”, τους απαντώ. “Μα στις παραστάσεις αυτές κατάλαβα τα πάντα…”
Φωτογραφία: Instagram/@blnensemble
