Όσο πιο εργένικα ζεις το γάμο τόσο πιο πετυχημένος θα είναι.
Ένας γάμος μπορεί να προσφέρει γενναιόδωρα συναισθηματική ασφάλεια και πρακτικό support, αλλά ο σωστός σύντροφος δεν υποκαθιστά ούτε όλα τα άλλα πρόσωπα ούτε κάθε άλλο ενδιαφέρον. Ακόμα κι αν το προσπαθήσει, κάποια στιγμή θα σε κουράσει και θα κουραστεί. Το “καλύτερα οι δυο μας” είναι ένα σχέδιο καταδικασμένο να αποτύχει.
Αν και καλύπτει πολύ σημαντικά και εκτενή πεδία του, ο σύντροφος σου δεν είναι όλος σου ο κόσμος – πάντα με την καλή έννοια! Και είναι η single πλευρά σας που γεμίζει με καινούρια θέματα το τραπέζι μας και κάνει την πηγή των inside jokes να αναβλύζει αστείρευτα στο καθιστικό σας.
Είναι το δίκτυο των ευρύτερων συναναστροφών-εμπειριών που προσφέρει ποικιλία και φρεσκάδα μέσα στο ζευγάρι, αποφαίνονται κορυφαίοι κοινωνικοί ψυχολόγοι παγκοσμίως και το ονομάζουν “το μπαχαρικό της ευτυχίας”. Δεν είναι μόνο το κοινωνικό απόθεμα που φέρνει μαζί του ο καθένας στη σχέση, αλλά κυρίως η ανανέωση και η ανατροφοδότησή του ώστε να διατηρείται σταθερή η στάθμη στο πηγάδι των προσωπικών σας εμπειριών.
Μια κοινωνιολόγος, η Κρίστι Γουίλιαμς του Πανεπιστημίου του Οχάιο, σημειώνει ότι τις πιο πολλές φορές τα προβλήματα που προκύπτουν από ένα διαζύγιο αφορούν περισσότερο την εξάρτηση του ενός συζύγου από τον άλλο και την αδυναμία του να διατηρήσει το κοινωνικό δίκτυο που θα τον βοηθήσει να ορθοποδήσει για να συνεχίσει. Σε μελέτη των Ντάνιελ Κάρλσον και Μπεν Κέιλ, από τα Πανεπιστήμια της Γιούτα και της Τζόρτζια αντίστοιχα, διαπιστώθηκε ότι, με εξαίρεση τα πολύ χαμηλά στρώματα, τα πλεονεκτήματα του να είναι κανείς εργένης και ευκατάστατος είναι περισσότερα απ’ ό,τι αν είναι ακόμα πιο ευκατάστατος, αλλά παντρεμένος.
Κι ενώ οι εργένηδες καταναλώνουν το εισόδημα και τον χρόνο τους με παλιούς και νέους φίλους, την οικογένεια, τους συναδέλφους και τους γείτονές τους, οι παντρεμένοι περιορίζουν τον κύκλο των συναναστροφών κυρίως σε άλλα ζευγάρια. Οι νιόπαντροι, πάλι, απολαμβάνουν να μοιράζονται με άλλα ζευγάρια τα πάντα εκτός από τον παρτενέρ τους και το διασκεδάζουν αφάνταστα κάνοντας πράγματα που, αν τα έκαναν οι δυο τους, απλά θα κατέληγαν σε φιάσκο. Ακόμα κι έτσι, το πράγμα καταλήγει το ίδιο βαρετό και τόσο ασφυκτικό, που στο τέλος όλοι καταλήγουν με συμπτώματα κατάθλιψης.
Συμπέρασμα: Η ρουτίνα όχι μόνο σκοτώνει τον έρωτα, αλλά και ξεκάνει τους συντρόφους. Αλλά εδώ που τα λέμε, δεν χρειάζονται ειδικοί και μελέτες για να πείσουν κάποιον που ζει στη Μεσόγειο ότι τα πιο όμορφα σπίτια δεν είναι τα μεγάλα, αλλά τα ανοιχτά, γιατί είναι τα πιο φωτεινά, θορυβώδη και χαρούμενα.
Με ένα άλλο απλό πείραμα ερευνητές απέδειξαν επίσης πως δεν χρειάζονται στρατιές συνοδοιπόρων, αλλά λίγοι και οι σωστοί για ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Ζήτησαν από κάποια ζευγάρια να βγουν ραντεβού επιδιώκοντας ένα τετ-α-τετ με βαθιά προσωπικές κουβέντες. Για μερικά άλλα κανονίστηκε να βγουν μαζί με ακόμα ένα ζευγάρι που δεν είχαν ξαναδεί και την οδηγία να προκαλέσουν παρόμοιες συζητήσεις. Μάντεψε ποια από τα δύο στυλ ραντεβού ήταν τα καλύτερα και πιο ρομαντικά. Η παρουσία τρίτων και μάλιστα λιγότερο οικείων προσώπων δημιουργεί ένα πεδίο όπου κάθε σύντροφος μπορεί να επιδείξει τη γοητεία και τις δυνάμεις του. Κι έτσι, μια ιστορία που σ’ εσένα φέρνει μακρόσυρτα χασμουρητά μπροστά σε νέο ακροατήριο ανακτά και στα δικά σου αφτιά την παλιά του αίγλη – άλλωστε το διηγείται τόσο απολαυστικά! Εκείνος εισπράττει την αποδοχή που του αξίζει από τους ενθουσιώδεις συνδαιτυμόνες και στα μάτια σου γίνεται και πάλι γοητευτικός. Win-win!
Φωτογραφία: istock
