Σαν σήμερα ο βρετανός σχεδιαστής αποχαιρέτησε το κόσμο της μόδας.
Της Άντριας Τόλλα
Οι νόρμες δεν ήταν για τον Alexander McQueen, τις “έσπαγε” πάντα με τα ιδιαίτερα σχέδιά του και τα πρωτότυπα fashion shows του. Ο Τύπος του έδωσε το χαρακτηριστικό “κακό παιδί της μόδας” αλλά στην ουσία ήταν ένα ταλαντούχο κακό παιδί της μόδας.
Γεννήθηκε στο ανατολικό Λονδίνο το 1969 και το πλήρες όνομα του ήταν Alexander Lee McQueen. Ήταν το μικρότερο από τα έξι παιδιά της οικογένειας. Η αγάπη του για τη μόδα άρχισε από πολύ νωρίς αφού έραβε φορέματα για τις μεγαλύτερες αδελφές του.
Το ταλέντο του έλαμψε αλλά έσβησε και νωρίς. Δούλεψε αρχικά για τον βρετανικό οίκο Savile Row, ακολούθησαν Koji Tatsuno, Romeo Gigli, Givenchy ενώ παράλληλα είχε δημιούργησε το δικό του fashion brand.
Ιδιοφυής, οραματιστής και ονειροπόλος κατάφερνε να ισορροπεί τις δημιουργίες του ανάμεσα στο ρομαντισμό και το goth στοιχειό ενώ μετάτρεπε τα ντεφιλέ του σε μικρά θεατρικά έργα. Με ένα δικό του μοναδικό, ανατρεπτικό τρόπο που πολλές φόρες προκαλούσε. Στα δεκαοχτώ χρόνια της πορείας του όμως έλαβε τέσσερις φορές το βραβείο “σχεδιαστής της χρονιάς” και έκανε τους πάντες να μιλούν για έναν ιδιοφυή θρύλο της μόδας.
Το άστρο του Alexander Lee McQueen έσβησε στις 11 Φεβρουάριου του 2010, όταν ο ίδιος αποφάσισε σε ηλικία 40 ετών να βάλει τέλος στη ζωή του, γράφοντος έτσι τις τελευταίες γραμμές στο δικό του κεφαλαίο στη μόδα.
Άφησε πίσω του μια τεράστια παρακαταθήκη με ντεφιλέ και συλλογές που έγραψαν ιστορία. Εμείς γυρνάμε το χρόνο πίσω και ανατρέχουμε σε μερικά από τα πιο φαντασμαγορικά shows του.
2010: Το τελευταίο σόου του McQueen ήταν επαναστατικό. Προβλέποντας τον κόσμο μετά το λιώσιμο των πάγων, τα μοντέλα ήταν μισά ανθρώπινα και μισά βιονικά.
2006: Εμπνέεται από τη Βικτωριανή εποχή και δημιουργεί τα δικά του μυθικά πλάσματα.
2001: Το σκηνικό για το ντεφιλέ της κολεξιόν Φθινόπωρο/Χειμώνας 2001 ήταν ένα παλιό τρομακτικό καρουσέλ, άλογα σε μοβ και μαύρο χρώματα, και μοντέλα βαμμένα σαν τζόκερ, κινούνταν στο ρυθμό του Child Catcher.
2001: Πηγή έμπνευσης του σόου, η φωτογραφία του Αμερικάνου φωτογράφου Joel Peter “sanatorium”. Στο δωμάτιο υπήρχε ένα τεράστιο γυάλινο κουτί με καθρέφτες, έτσι οι παρευρισκόμενοι έβλεπαν τους εαυτούς τους . Μετά από μια ώρα, και όταν το σόου ξεκίνησε, αποκαλύφθηκε στο εσωτερικό του γυάλινου κουτιού ένα γυμνό μοντέλο σε ένα ανάκλιντρο με το πρόσωπό του να επισκιάζεται από μάσκα. Το μοντέλο ήταν μια Βρετανίδα συγγραφέας.
1999: “No. 13” το 1999 η παραολυμπιονίκης Aimee Mullins εμφανίζεται στο ντεφιλέ με προσθετικά πόδια από λαξευμένο ξύλο ενώ στο φινάλε δύο ρομπότ ψεκάζουν με μπογιά το λευκό φόρεμα που φορούσε το μοντέλο.
Φωτογραφίες: EPA
