“Δεν είναι ο δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα για κανέναν”.
Της Ολίβιας Παπαδοπούλου
H Δρ Τρισεύγενη Χρ. Ντινιώτη, Χειρουργός Οφθαλμίατρος και Επίκουρη Καθηγήτρια στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, είναι μια δυναμική και αυτοδημιούργητη γυναίκα που (μάς) εμπνέει.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στα όμορφα Φιλιατρά Μεσσηνίας. Η ιατρική ήταν μονόδρομος για εκείνη και ούσα απόλυτα στοχοπροσηλωμένη στο παιδικό της όνειρο, κατάφερε να το επιτύχει. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών, λαμβάνοντας ειδίκευση στην Οφθαλμολογία. Οι ανώτατες ακαδημαϊκές της σπουδές περιλαμβάνουν, επίσης, δύο μάστερ στην Παθολογική Ανατομική και στην Οφθαλμολογία, καθώς και ένα διδακτορικό στην Οφθαλμολογία. Τα τελευταία πέντε χρόνια ζει και εργάζεται στην Κύπρο και η επιτυχημένη πορεία της μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για πάρα πολλούς λόγους.
Τι σας έφερε στην Κύπρο;
Αφού ολοκλήρωσα την ειδικότητά μου, καθώς και όλες τις ανώτατες ακαδημαϊκές μου σπουδές, υπέβαλα την αίτησή μου στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου για τη θέση του Επιστημονικού Συνεργάτη στην Οφθαλμολογία. Μετά από συνέντευξη έγινα δεκτή και τρία χρόνια μετά έγινα Συντονίστρια Κλινικής Πρακτικής του μαθήματος της Οφθαλμολογίας. Στα τέλη του 2023 ανελίχθηκα στη βαθμίδα της Επίκουρης Καθηγήτριας Οφθαλμολογίας και πλέον η σχέση μου με το πανεπιστήμιο μετρά πέντε έτη. Οφείλω να ομολογήσω ότι στην αρχή δεν ήθελα να αφήσω την πατρίδα μου και θεωρώ ότι ήταν απόλυτα φυσιολογικό! Ωστόσο, στην Κύπρο νιώθω λες και είμαι στη χώρα μου, αφού μιλώ την ίδια γλώσσα και έχω την ίδια θρησκεία. Η Κύπρος με αγκάλιασε, με αναγνώρισε στο επάγγελμά μου και στην ακαδημαϊκή μου εξέλιξη. Σήμερα, θεωρώ ότι η παραμονή μου εδώ είναι ευλογημένη.
Ποιους θεωρείτε σημαντικούς σταθμούς στην καριέρα σας;
Ο πρώτος σταθμός είναι η επίτευξη του στόχου και αναφέρομαι στην ημέρα της ορκωμοσίας μου ως γιατρού. Ακολουθήσαν οι ανώτατες ακαδημαϊκές βραβεύσεις των μάστερ και του διδακτορικού, από τις όποιες ξεχωρίζω αυτήν της διατριβής, δεδομένων των τεράστιων απαιτήσεων τόσο από άποψη μελέτης όσο και χρόνου. Παράλληλα, έκανα την ειδικότητά μου, οπότε ο βαθμός δυσκολίας ήταν μεγαλύτερος. Σίγουρα, η ημέρα αγόρευσής μου ως Επίκουρης Καθηγήτριας στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου ήταν μια υπέροχη μέρα προσωπικής δικαίωσης και χαράς για την οικογένεια και τους φίλους μου.
Ποια συμβουλή θα δίνατε σε νέους ανθρώπους που επιλέγουν να δραστηριοποιηθούν στην ιατρική;
Η ιατρική δεν είναι επάγγελμα. Είναι λειτούργημα στο οποίο βασική προϋπόθεση είναι να μπορείς να αγαπάς και να σέβεσαι τον συνάνθρωπό σου. Η ιατρική έχει στο επίκεντρό της το να θέλεις να θεραπεύσεις τον πάσχοντα συνάνθρωπο, κάνοντάς τον ευτυχισμένο και απαλλαγμένο από το πρόβλημά του. Η ιατρική είναι δόσιμο, κατανόηση, είναι από γιατρός να μπαίνεις στη θέση του ασθενούς. Ως εκ τούτου η συμβουλή μου είναι η εξής: “αν μπορείς να βλέπεις ασθενή να υποφέρει και έχεις την εσωτερική επιθυμία να κάνεις τα αδύνατα δυνατά για να τον βοηθήσεις να γίνει ευτυχισμένος, τότε ο δρόμος είναι ξεκάθαρος”.
Εάν γυρνούσατε τον χρόνο πίσω θα κάνατε την ίδια επιλογή ή θα αλλάζατε κάτι;
Μπορώ να πω με σιγουριά ότι θα επαναλάμβανα όλα τα στάδια της ζωής με την ίδια τόλμη και αποφασιστικότητα. Ήμουν συνειδητοποιημένη ως προς την επαγγελματική πορεία που ήθελα να ακολουθήσω από μικρή ηλικία. Και αυτό με προστάτευε από την αίσθηση τού αιφνιδιασμού. Δεν έχω παράπονα από τη ζωή μου και δεν παραπονιέμαι γενικά ως άτομο. Έχω μάθει και μου αρέσει να δίνω και να παίρνω αγάπη. Κάτι που μου δίνει την ευκαιρία το ιατρικό λειτούργημα. Ο καθένας μας βρίσκει μέσα από τη δουλειά του μια ολοκλήρωση – είτε επαγγελματική είτε πνευματική, ακόμα και οικονομική ή υπαρξιακή καθώς και άλλες διαστάσεις που αυτός ορίζει. Αισθάνομαι σήμερα, εννοώ μετά από τόσους αγώνες ως γυναίκα και ως γιατρός, ότι έφτασα σε ένα καλό επίπεδο εξέλιξης. Ευχαριστώ τον Θεό και τους γονείς μου που μου έδωσαν την ευκαιρία αυτή.
Πόσο ρόλο έπαιξε η οικογένειά σας στην εξέλιξή σας;
Καθοριστικό! Το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουμε και οι αρχές μας αρχίζουν και τελειώνουν στην οικογένειά μας. Θυμάμαι τη μικρή μου αδερφή να μου κάνει παρέα αυτές τις ατέλειωτες ώρες διαβάσματος, απλώς για να μη νιώθω μόνη. Από την άλλη, η μητέρα μου, δυναμική γυναίκα, έκανε τα πάντα, ώστε να μην εμποδίσει τίποτα και κανένας την ηρεμία του μυαλού μου. Η μητέρα μου και η δασκάλα μου, αχώριστες φίλες, με καθοδήγησαν στη στοχοπροσήλωση. Η γιαγιά μού έδειξε το φως στην πίστη. Ο εκλιπών πατέρας μου μού έμαθε να εργάζομαι κάθε μέρα σκληρά, με χαρά, μόνο για το καλύτερο, με αγάπη και φως. Η καλοσύνη των ανθρώπων αυτών με καθόρισε. Είμαι τυχερή που αυτοί οι άνθρωποι είναι η οικογένειά μου.
Αντιμετωπίσατε εμπόδια στην επαγγελματική σας πορεία εξαιτίας του φύλου σας;
Θεωρώ ότι εμπόδια σήμερα όλοι έχουν και μάλιστα πολλά. Είτε αυτός είναι άντρας είτε γυναίκα. Δεν είναι ο δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα για κανέναν και ο καθένας βλέπει τη δυσκολία του μεγαλύτερη από όλων των άλλων. Είναι τέτοια η ανθρώπινη φύση. Με συγκινούν οι αυτοδημιούργητοι άνθρωποι, άντρες και γυναίκες. Θεωρώ ότι οι προηγούμενες γενιές γυναικών είναι αυτές που έκαναν τους μεγάλους αγώνες και τις μεγάλες θυσίες για να έχουμε εμείς σήμερα καλύτερες ευκαιρίες. Αυτές είναι που είχαν πολύ μεγάλα προβλήματα λόγω φύλου και τις ευχαριστούμε για τους αγώνες που έκαναν για την ισότητα των φύλων. Ωστόσο, αυτός ο αγώνας δεν πρέπει να τερματιστεί εδώ. Έχουμε υποχρέωση να τον συνεχίσουμε και να παραδώσουμε στην επόμενη γενιά γυναικών ακόμα καλύτερες συνθήκες πλήρους ισότητας, για να μας ευγνωμονούν κι εμάς οι μελλοντικές γυναίκες. Στην περίπτωσή μου, δεν επέτρεψα να δημιουργηθεί εμπόδιο στα επαγγελματικά μου εξαιτίας του φύλου μου, διότι λόγω χαρακτήρα ήμουν ένα βήμα μπροστά, οπότε και να συνέβη δεν το είδα, γιατί ήταν πίσω μου. Σήμερα, η κοινωνία έχει ωριμάσει και αποδέχεται ευχάριστα τις άξιες γυναίκες.
Πώς οι γυναίκες μεταξύ μας θα μπορούσαμε να συνεισφέρουμε στην ενδυνάμωση των γυναικών;
Η μεγαλύτερη επιτυχία της γυναίκας είναι η φωνή της. Πρέπει η γυναίκα να αποκτήσει φωνή σε όλα τα κέντρα αποφάσεων. Είναι υποχρέωσή μας, ως γυναικών να υποστηρίξουμε κάθε γυναίκα που αγωνίζεται για έναν καλύτερο και πιο δίκαιο κόσμο. Πιστεύω ότι αυτή η αλληλοϋποστήριξη είναι η ουσία και ο κοινός αγώνας όχι μόνο για μια καλύτερη θέση της γυναίκας, αλλά και για έναν πολύ καλύτερο κόσμο για τις επόμενες γενιές. Είναι φανερό ότι όσο αναβαθμίζεται ο ρόλος της γυναίκας στην κοινωνία τόσο το πολιτισμικό και πνευματικό επίπεδο της ίδιας της κοινωνίας στο σύνολο αναβαθμίζεται.
Ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στις γυναίκες που -ίσως- διστάζουν να ακολουθήσουν τα όνειρά τους;
Όσες διστάζουν, φοβούνται και η αυτοπεποίθησή τους είναι στο μηδέν, τότε είναι στη σωστή θέση για να σηκωθούν! Οι σπουδαιότερες γυναίκες στις επιστήμες και στην πολιτική έφτασαν στη μεγαλύτερη επιτυχία τους, μετά από επαναλαμβανόμενες αποτυχίες. Το μήνυμά μου γενικά είναι: “Ο Τολμών Νικά και φέρνει ολοκλήρωση”. Και η ολοκλήρωση είναι ευτυχία.
Πώς ονειρεύεστε το μέλλον σας επαγγελματικά και προσωπικά;
Οι επαγγελματικές και προσωπικές φιλοδοξίες δεν σταματούν. Άλλωστε, όλα τα αληθινά και σημαντικά στη ζωή μας προκύπτουν από την αγάπη και την αφοσίωσή μας προς τους ανθρώπους.
