Το μήνυμα που θέλει να περάσει.
Ο Μιχάλης Παντελίδης, Κύπριος σχεδιαστής υφασμάτων. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Bristol (HB) το 2022 και προτάθηκε από το πανεπιστήμιό του τόσο για το “Fashion Innovation Award” όσο και για το “The Considered Fashion Award” στο Graduate Fashion Week στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο Μιχάλης έκανε πρακτική στο ατελιέ του Iris Van Herpen και του Ronald Van Der Kemp στο Άμστερνταμ.
Εργάστηκε επίσης με Ολλανδούς καλλιτέχνες, βελτιώνοντας τις δεξιότητές του στη φωτογραφία, την ψηφιακή επεξεργασία και την περίπλοκη χειροτεχνία. Το 2021, λάνσαρε την επωνυμία του, η οποία συνδυάζει την αγάπη του για τα υφάσματα, τη φωτογραφία και την τέχνη. Εργάστηκε επίσης στην Ιταλία, όπου σχεδίαζε και δημιουργούσε χειροποίητα υφάσματα για πολυτελείς οίκους μόδας, όπως Gucci, Prada, D&G.
“The Land of Decomposition“
Σε αυτή την συλλογή, ο σχεδιαστής μελετά διαφορετικούς τρόπους αντίληψης της αξίας, μετατρέποντας φωτογραφίες σκουπιδιών σε πολύχρωμα φουλάρια. Πιστεύει, το ότι αντιλαμβανόμαστε στην κοινωνία μας και στην ζωή μας σαν “άχρηστο”, έχει την δική του ομορφιά, αρκεί να το δούμε από διαφορετική οπτική ματιά.
Μετά από προσωπική φωτογραφική αποτύπωση σκουπιδότοπόν της Λευκωσίας, Κύπρος, επιλέγει συγκεκριμένες φωτογραφίες και μετά από διαδικασίας κολλάζ δημιουργεί ψηφιακά έργα όπου τα εκτυπώνει πάνω σε υφάσματα από ανακυκλωμένα πλαστικά μπουκάλια. Ο δημιουργός, θέλει να περάσει το μήνυμα πως αν μπορούμε να μετατρέψουμε σκουπίδια σε κάτι τόσο χαρούμενο και όμορφο, ίσως μπορούμε να κάνουμε το ίδιο και με “σωτερικά σκουπίδια”.
“Harvesting Memories“
Αυτό το έργο επικεντρώνεται στις κυπριακές γεωργικές πρακτικές και χρησιμοποιεί προσωπική φωτογραφική τεκμηρίωση του πατέρα του καλλιτέχνη κατά την διάρκεια της συγκομιδής ροδιών. Αφού επέλεξε συγκεκριμένες εικόνες ως τεχνουργήματα, ο καλλιτέχνης τα συνδύασε με φωτογραφίες από παραδοσιακά Κυπριακά υφάσματα με διαδικασία κολλάζ για τη δημιουργία ψηφιακών έργων τέχνης.
Αυτές οι οπτικές αφηγήσεις στη συνέχεια τυπώθηκαν ψηφιακά σε ύφασμα από ανακυκλωμένα πλαστικά μπουκάλια. Το έργο είναι μια αφιέρωση στο πατέρας του καλλιτέχνη, ο οποίος του ενστάλαξε βαθιά αγάπη και σεβασμό για φύση.
