Πόσα ρούχα είναι τελικά απαραίτητα για έναν άνθρωπο; Μια έρευνα απαντά.
Τα νούμερα ζαλίζουν. Κάθε χρόνο παράγονται 100 δις ρούχα από τη βιομηχανία μόδας στον κόσμο. Κάθε χρόνο 92 εκ. τόνοι ρούχων καταλήγουν στις χωματερές, ενώ μόνο το 20% των υφασμάτων θα ανακυκλωθούν.
Μάλιστα, το 60% των υλικών για την κατασκευή των ρούχων είναι… πλαστικό στην ουσία: τα νάυλον, τ’ ακρυλικά και το πολυέστερ υφάσματα αποτελούνται από συνθετικές ίνες και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας όταν επιλέγουμε ρούχα. Πολύ περισσότερο όταν κάθε φορά που πλένουμε ένα συνθετικό ύφασμα απελευθερώνονται πλαστικές ίνες στο νερό- γύρω στους 500.000 τόνοι τέτοιων ινών καταλήγουν στους ωκεανούς.
Το πλύσιμο των συνθετικών ρούχων ευθύνεται για το 35% των πρωτογενών μικροπλαστικών που απελευθερώνονται στο περιβάλλον. Ένα και μόνο φορτίο πλυντηρίου με ρούχα από πολυεστέρα μπορεί να αποβάλει 700.000 μικροπλαστικές ίνες που μπορούν να καταλήξουν στην τροφική αλυσίδα.
Η πλειονότητα των μικροπλαστικών από υφάσματα απελευθερώνεται κατά τις πρώτες πλύσεις. Η γρήγορη μόδα βασίζεται στη μαζική παραγωγή, τις χαμηλές τιμές και τους υψηλούς όγκους πωλήσεων που προωθούν πολλές πρώτες πλύσεις.
Το πλύσιμο των συνθετικών προϊόντων έχει προκαλέσει τη συσσώρευση περισσότερων από 14 εκατομμυρίων τόνων μικροπλαστικών στον πυθμένα των ωκεανών με ό,τι σημαίνει αυτό και για ζώα που ζουν στη θάλασσα. Εκτός από αυτό το παγκόσμιο πρόβλημα, η ρύπανση που προκαλείται από την παραγωγή ενδυμάτων έχει καταστροφικές επιπτώσεις στην υγεία των ντόπιων πληθυσμών, των ζώων και των οικοσυστημάτων όπου βρίσκονται τα εργοστάσια.
Πόσα ρούχα χρειάζεται μια γυναίκα τον χρόνο;
Ιδίως με τη “γρήγορη μόδα” και τα φτηνά ρούχα όλοι μπαίνουμε στον πειρασμό να αγοράζουμε διαρκώς καινούργια. Πραγματικά όμως πόσα ρούχα είναι αρκετά για τον καθένα μας; Κι όμως υπάρχει απάντηση σε αυτή την ερώτηση.
Σύμφωνα με ερευνητές του Hot Or Cool Institute στο Βερολίνο 74 ρούχα και 20 σύνολα αρκούν για κάθε άνθρωπο. Σημείωσαν μάλιστα ότι δεν θα έπρεπε να αγοράζουμε πάνω από πέντε νέα κομμάτια τον χρόνο αν θέλουμε πράγματι να τηρήσουμε τη συμφωνία του Παρισιού και να κρατήσουμε την αύξηση της θερμοκρασίας μόνο στον 1.5C. Αυτό θα σήμαινε π.χ μόνο για τη Μ. Βρετανία ότι οι κάτοικοι θα έπρεπε να μειώσουν τις αγορές τους κατά 80%.
Οι πρώτες χώρες στην υπερκατανάλωση ρούχων είναι οι ΗΠΑ, Αυστραλία, Ιαπωνία και Μ. Βρετανία- σε αντίθεση με την Ινδία, τη Βραζιλία, την Κίνα και την Τουρκία που έχουν το μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, όσον αφορά στα ρούχα.
Υπερκατανάλωση φυσικών πόρων
Επειδή το φαινόμενο είναι βέβαια ανησυχητικό η ΕΕ θέλει να μειώσει τα κλωστοϋφαντουργικά απόβλητα και να αυξήσει τον κύκλο ζωής και την ανακύκλωση των κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων. Αυτό είναι μέρος του σχεδίου για την επίτευξη κυκλικής οικονομίας έως το 2050.
Για την παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων χρησιμοποιείται πολύ νερό, όπως και γη για την καλλιέργεια βαμβακιού και άλλων ινών. Εκτιμάται ότι η παγκόσμια βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας και ένδυσης χρησιμοποίησε 79 δισ. κυβικά μέτρα νερού το 2015 —ενώ οι ανάγκες ολόκληρης της οικονομίας της ΕΕ ανήλθαν σε 266 δισ. κυβικά μέτρα το 2017.
“Για να δημιουργηθεί ένα μόνο βαμβακερό μπλουζάκι, σύμφωνα με εκτιμήσεις απαιτούνται 2.700 λίτρα γλυκού νερού —οι ανάγκες ενός ατόμου σε πόσιμο νερό για 2,5 χρόνια.”
Ο τομέας της κλωστοϋφαντουργίας ήταν η τρίτη μεγαλύτερη πηγή υποβάθμισης του νερού και χρήσης γης το 2020. Εκείνο το έτος, χρειάστηκαν κατά μέσο όρο εννέα κυβικά μέτρα νερού, 400 τετραγωνικά μέτρα γης και 391 κιλά (kg) πρώτων υλών για την παροχή ρούχων και υποδημάτων για κάθε πολίτη της ΕΕ.
Εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου
Εκτιμάται ότι ο κλάδος της μόδας ευθύνεται για το 10% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα —περισσότερο από τις διεθνείς πτήσεις και τις θαλάσσιες μεταφορές μαζί. Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, οι αγορές κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων στην ΕΕ το 2020 οδήγησαν σε περίπου 270 kg εκπομπές CO2 ανά άτομο. Πράγμα που σημαίνει ότι τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα που καταναλώνονται στην ΕΕ προκάλεσαν εκπομπές αερίων θερμοκηπίου 121 εκατομμυρίων τόνων.
Απόβλητα κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων σε χώρους υγειονομικής ταφής
Ο τρόπος με τον οποίον οι άνθρωποι ξεφορτώνονται τα ανεπιθύμητα ρούχα έχει επίσης αλλάξει και τα είδη απορρίπτονται αντί να δωρίζονται. Λιγότερα από τα μισά μεταχειρισμένα ρούχα συλλέγονται για επαναχρησιμοποίηση ή ανακύκλωση και μόνο το 1 % ανακυκλώνεται σε νέα ρούχα, αφού μόλις τώρα αρχίζουν να εμφανίζονται τεχνολογίες που θα επέτρεπαν την ανακύκλωση των ρούχων σε παρθένες ίνες.
Μεταξύ 2000 και 2015, η παραγωγή ρούχων διπλασιάστηκε, ενώ η χρήση μειώθηκε κατά 36%. Οι Ευρωπαίοι καταναλώνουν σχεδόν 26 kg και απορρίπτουν περίπου 11 kg κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων κάθε χρόνο. Τα μεταχειρισμένα ρούχα μπορούν να εξαχθούν εκτός της ΕΕ, αλλά ως επί το πλείστον (87%) αποτεφρώνονται ή απορρίπτονται σε χώρους υγειονομικής ταφής.
Η άνοδος της γρήγορης μόδας υπήρξε καθοριστική για την αύξηση της κατανάλωσης, εν μέρει λόγω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της βιομηχανίας που φέρνουν τις τάσεις της μόδας σε περισσότερους καταναλωτές με ταχύτερο ρυθμό από ό,τι στο παρελθόν.
Οι νέες στρατηγικές για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος περιλαμβάνουν την ανάπτυξη νέων επιχειρηματικών μοντέλων για ενοικίαση ρούχων, το σχεδιασμό προϊόντων με τρόπο που θα διευκολύνει την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση (κυκλική μόδα), πείθοντας τους καταναλωτές να αγοράζουν λιγότερα ρούχα καλύτερης ποιότητας (αργή μόδα) και γενικά καθοδήγηση της συμπεριφοράς των καταναλωτών προς πιο βιώσιμες επιλογές.
Τι μπορούμε να κάνουμε
Ο καθένας μας έχει το δικό του μερίδιο ευθύνης και όλοι πρέπει να συμβάλλουμε με τον δικό μας τρόπο. Εκτός από τη μείωση των αγορών υπάρχουν και κάποιες άλλες συνήθειες που θα ήταν ωφέλιμο να υιοθετήσουμε. Όπως το να αγοράζουμε μεταχειρισμένα ρούχα δίνοντας τους έναν νέο κύκλο ζωής. Δεν είναι τυχαίο ότι brands όπως το H&M και το Zara αρχίζουν να πωλούν (μέσω πλατφορμών) εξωτερικό μεταχειρισμένα ρούχα προσκαλώντας τους καταναλωτές να συμμετάσχουν με δικά τους ρούχα, ενώ επίσης στο H&M συλλέγονται ρούχα και υφάσματα που δεν θέλουν πλέον οι πελάτες με το κατάστημα να τούς παρέχει εκπτωτικό κουπόνι για τις επόμενες αγορές τους. Στην ίδια λογική και η εταιρία Dr. Martins πρόκειται να φιλοξενεί χώρο επισκευής των παπουτσιών εντός των καταστημάτων της.
Ένα άλλο μέτρο είναι να πλένουμε τα ρούχα στους 30C και να προσπαθούμε να μην τα πλένουμε τόσο συχνά -μπορούμε να τα αερίζουμε καλά και να τα ξαναφοράμε, προσπαθώντας να μην βάζουμε τόσα πλυντήρια. Σύμφωνα με τη ΜΚΟ WRAP αν παρατείνουμε τη ζωή ενός ρούχου για 9 μήνες μπορούμε να μειώσουμε κατά 25% το περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
Η συμπεριφορά των καταναλωτών θα είναι αποφασιστική για το πώς θα διαμορφωθεί και η παραγωγή ρούχων στο μέλλον, άρα και η προστασία του περιβάλλοντος.
Πηγή: madamefigaro.gr
Φωτογραφίες: I-stock, Instagram @streettrends
