Θυμόμαστε τα 25 χρόνια που πέρασαν με μια αναδρομή.
Μπορεί σήμερα να μην μας φαίνεται και τόσο τολμηρό το “Sex and the City“, όμως όταν ξεκίνησε να προβάλλεται στις 6 Ιουνίου του 1998, πιστέψτε μας ήταν. Καμία σειρά μέχρι τότε δεν είχε μιλήσει για τον έρωτα και το σεξ, πόσο μάλλον από τη γυναικεία οπτική.
Η Carrie, η Samantha, η Μiranda και η Charlotte έγιναν τα “κορίτσια” μας, γιατί άρθρωσαν τις απορίες μας, τις αποτυχίες μας, τις προσδοκίες και τις ελπίδες μας όχι μόνο για τους άντρες, αλλά και για τη ζωή. Μεγαλώσαμε παράλληλα με εκείνες. Κι όπως κι εκείνες, άλλες έκαναν οικογένεια, άλλες όχι, άλλες αγόρασαν το dreamhouse, άλλες το πούλησαν στη συνέχεια και χώρισαν και τον Ken, άλλες πέτυχαν στη δουλειά τους, άλλες όχι. Πάντως, γεγονός είναι ότι συμπορευτήκαμε με τις ηρωίδες του σίριαλ, που έγιναν κομμάτι της ζωής μας.
Το “Sex and the City” κλείνει λοιπόν τα 25 του χρόνια. Υπάρχει καλύτερο timing από το να κάνουμε μια βουτιά στον κόσμο του; Μαθαίνουμε λοιπόν πως το Vodafone TV (απ’ όπου μεταδίδεται το σίριαλ) έχει ετοιμάσει πραγματική γιορτή ενόψει μάλιστα της πρεμιέρας του 2ου κύκλου του “And Just Like That” στις 23/6. Το “Sex and the City Universe tribute” θα περιλαμβάνει λοιπόν όλους τους κύκλους του κλασικού “Sex and the City”, τον πρώτο κύκλο του “And Just Like That”, καθώς και ακυκλοφόρητο backstage υλικό και συζητήσεις με τους σεναριογράφους της σειράς, αφιέρωμα που θα είναι διαθέσιμο από τις 22 Ιουνίου.
Ας δούμε μαζί 10 λόγους που θα μείνει για πάντα στην καρδιά μας το σίριαλ.
#1. Η φιλία είναι ο θεμέλιος λίθος της ζωής: Μεγαλώνουμε σε μια κοινωνία που ο έρωτας παραμένει θεός και εμείς οφείλουμε να του κάνουμε προσφορές σαν να ήταν κακομαθημένο παιδί. Ναι, προφανώς ο έρωτας είναι σπουδαίος, μα η κοινωνία τον εξυμνεί και έχει έναν πολύ καλό λόγο: την επιβίωση της. Έρωτας ίσον οικογένεια, ίσον παιδιά ίσον συνέχεια της κοινωνίας και της ανθρωπότητας. Αν όμως έπρεπε να κρατήσουμε ένα και μόνο μήνυμα από το “Sex and the City” είναι η σπουδαιότητα της γυναικείας φιλίας, του sisterhood. Κι όπως λέει και η Charlotte: “κι αν είμαστε τα soul-mates η μία της άλλης;”.
#2. Είναι η πρώτη σειρά που μίλησε τόσο ανοιχτά για το σεξ, από την πλευρά των γυναικών: θα το θυμάστε ότι κάποιες φορές σχεδόν “σοκαριζόμασταν” από το πόσο ανοιχτά μιλούσαν για το σεξ τα κορίτσια. Γιατί εμείς, ως κορίτσια, δεν έπρεπε να μιλάμε σχεδόν καθόλου για το σεξ και τις απορίες μας. Θέματα ταμπού ήρθαν στην επιφάνεια. Το “Sex and the City” μας έδωσε την ποπ άδεια να μιλήσουμε γι’ αυτά.
#3. Η Samantha ως concept: η Samantha δεν είναι απλώς ένα comic relief της σειράς. Είναι μια ολοκληρωμένη πρόταση για το πώς μπορούμε να ζούμε τη ζωή μας. Να ακολουθούμε τις επιθυμίες μας, να κάνουμε σεξ για το σεξ αν το θέλουμε, να πειραματιζόμαστε, να μην καταστρέφουμε την ψυχή μας από τις προσδοκίες – ούτε τις δικές μας, ούτε των άλλων. Ας μην ξεχνάμε και την θεϊκή ατάκα που είχε πει φεύγοντας από την πιο σημαντική σχέση της ζωής της “I love you, but I love myself more”.
#4. Ο “ιδανικός” δεν έχει καμία σχέση με αυτό που είχες στο μυαλό σου: η Charlotte φανταζόταν έναν πανέμορφο πρίγκιπα να φτάνει με το άσπρο άλογο του και να γεμίζει το σπίτι της με τριαντάφυλλα, κοσμήματα και απίστευτο σεξ. Αμ, δε. Όπως θα έχετε προσέξει, θα πρέπει κανείς να κρεμάσει τα στερεότυπα του στον καλόγερο του σπιτιού και να έχει τα μάτια της ανοιχτά για τους πραγματικούς πρίγκιπες. Και ποιοι είναι αυτοί; Εκείνοι που σε φροντίζουν και σου φέρονται καλά.
5#. Όλες κάνουμε λάθη ξανά και ξανά – κάποιες φορές και τα ίδια: Θα έπρεπε η Carrie να πάει σε έναν καλό ψυχαναλυτή και για το θέμα του Mr. Big; Αν με ρωτάτε, ναι θα έπρεπε. Ξαναβλέποντας από την αρχή τη σειρά (και σε άλλη ηλικία, 15 χρόνια ψυχανάλυσης μετά) καταλαβαίνω πως πολλά από τα λάθη του Mr Big είναι ανασφάλειες της Mrs Carrie. Όμως στη ζωή θα χρειαστεί να κάνουμε πολλές φορές τα ίδια λάθη. Θα κάνουμε λάθη, μέχρι να βαρεθούμε να κάνουμε λάθη.
#6. Μην κρίνεις, για να μην κριθείς. Εντάξει αυτό το είχαμε μάθει και στα θρησκευτικά, αλλά στο Sex and the City το εμπεδώσαμε, όταν η Carrie και η Samantha τσακώθηκαν. Κι αυτό εξαιτίας του τύπου που της παρέδιδε τα πακέτα ταχυμεταφορών και εκείνη τον ευχαριστούσε με τον δικό της, ξεχωριστό τρόπο. Κανείς δεν χρειάζεται την κριτική μας αν αυτή βασίζεται σε στερεότυπα για το πώς πρέπει τάχα να συμπεριφερόμαστε.
#7. Αυτό που κυρίως μας πληγώνουν στη ζωή είναι τα στερεότυπα. Τα έχεις έξι μήνες και δεν σου έχει παραχωρήσει ένα συρτάρι στο σπίτι του ή τα κλειδιά του; Πέρασαν δύο χρόνια και δεν σου έχει κάνει πρόταση γάμου; Θέλει να πάτε απλώς ένα ταξίδι ενώ εσύ περίμενες να σου πει σ’ αγαπώ; You name it που λένε και οι Άγγλοι. Και πικραινόμαστε, και κλαίμε και γινόμαστε αντιδραστικές χωρίς να αφήνουμε τα πράγματα στη ροή τους. Δέσμιες διάφορων ανόητων κανόνων. Καλύτερα λοιπόν να κρίνουμε τις καταστάσεις όπως λένε και οι νομικοί ad hoc, κατά περίπτωση.
#8. Από το “Sex and the City” μάθαμε και κάτι ακόμα σημαντικό: πως ναι και οι εργένισσες είναι άνθρωποι. Δηλαδή ακόμα και αν δεν παντρευτείς και δεν κάνεις οικογένεια, είσαι όντως μια προσωπικότητα που της αναλογεί κάποιος χώρος πάνω στη γη. Καλά, όχι στην Ελλάδα, τουλάχιστον στη Νέα Υόρκη.
#9. Όλοι έχουμε δικαίωμα στην ανασφάλεια. Προφανές, χωρίς επεξηγήσεις αυτό.
10#. Το “πακέτο” δεν κρύβει τον κατάλληλο. Το είδαμε στην περίπτωση του Tray της Charlotte , το είδαμε και στην περίπτωση του Alexandr Petrovsky (στην 6η σεζόν) της Carie. Μπορεί όλα να φαίνονται ιδανικά και τέλεια, μόνο που δεν είναι.
Πηγή: womantoc.gr
