Σάββατο, 5 Οκτωβρίου, 2024

15+1 γυναίκες που αποτελούν πηγή έμπνευσης

Γυναίκες που ξεχώρισαν και ξεχωρίζουν με το έργο και τη δυναμική τους.

Της Ελευθερίας Παπαδάκη

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας εορτάζεται στις 8 Μαρτιου κάθε χρόνο ως ημέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών.

Σήμερα, τιμάμε τις γυναίκες παρουσιάζοντας 15 γυναίκες που ξεχώρισαν και ξεχωρίζουν για το έργο τους, τη δύναμη ψυχής που επέδειξαν και γενικά για το θάρρος και το κουράγιο που είχαν σε δύσκολες καταστάσεις της ζωής τους. Άλλες μέσω του επαγγέλματος τους ή μέσω του τρόπου ζωής τους και άλλες με τη στάση ζωή τους αποτελούν πηγή έμπνευσης και παράδειγμα για όλες μας.

Αννίτα Δημητρίου

Σε ηλικία μόλις 38 χρονών, η Αννίτα Δημητρίου κατάφερε να διαπρέψει στην πολιτική καθώς είναι η πρώτη γυναίκα η οποία από το 2021 βρίσκεται στη θέση της Πρόεδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων και από τις 11 Μαρτίου του 2023, Πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού. Μία γυναίκα που αποδεικνύει ότι η ηλικία είναι παρά ένας αριθμός.

Ανδριάνα Νικολάου

Η μάνα σύμβολο που έχασε τόσο άδικα τον γιο της, Θανάση στις 29 Σεπτεμβρίου 2005 βιώνει μέχρι και σήμερα έναν απίστευτο Γολγοθά αφού ψάχνει δικαίωση για τον θάνατο του παιδιού της. Οι έρευνες έχουν αποβεί όλες άκαρπες ενώ παράλληλα δεν έχει τιμωρηθεί κανείς ουσιαστικά για τον άδικο χαμό του γιου της. Παρά την έλλειψη στήριξης και την επίμονη αντίσταση που αντιμετώπισε από το σύστημα, δεν έχασε ποτέ την αφοσίωσή της για την αλήθεια.

Xαρίτα Μαντόλες


Ένα από τα πρόσωπα της τραγωδίας που έζησε εκείνο το μοιραίο ξημέρωμα η Κύπρος στις 20 Ιουλίου 1974. Μια γυναίκα που δεν σταμάτησε να παλεύει ποτέ για τη δικαιοσύνη των οικογενειών των θυμάτων και των αγνοούμενων της τουρκικής εισβολής. Ο χρόνος για εκείνη σταμάτησε τότε εκείνο το μοιραίο βράδυ το οποίο άλλαξε την ζωή της. Είδε τους Τούρκους στρατιώτες να σκοτώνουν εν ψυχρώ τους δικούς της, να τη χτυπούν… Χρειάστηκε, μάλιστα, να περάσουν 34 χρόνια για να καταφέρει να θάψει τα λείψανά τους.

Ραφαέλα Μιλτιάδους


Το καλοκαίρι του 2019 ενώ βρισκόταν καθοδόν για διακοπές το αυτοκίνητο στο οποίο επέμβαινε συγκρούστηκε μετωπικά με άλλο όχημα. Το επόμενο πρωί και μετά από κώμα ξύπνησε σε νοσοκομείο του Ισραήλ ανακοινώνοντας της ότι δεν θα ξαναπερπατήσει. Μετά από ένα μεγάλο διάστημα αποκατάστασης και προσαρμογής, ανακάλυψε αυτό που γνωρίζουν ήδη όλοι οι συμπολίτες μας με κινητικά προβλήματα, ότι το αμαξίδιο δεν είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην καθημερινότητα τους, αλλά η έλλειψη δομών και συμπεριληπτικής κουλτούρας στην κοινωνία. H Ραφαέλα αποτελεί πηγή έμπνευσης για όλους μας και παράδειγμα να μην χάνουμε την πίστη και τη θέληση για ζωή.

Ελένη Φωκά


Η δασκάλα – σύμβολο του αντικατοχικού αγώνα. Παρά τους προφανείς κινδύνους, τόσο κατά τη διάρκεια της εισβολής όσο και στον απόηχό της, αποφάσισε να μην εγκαταλείψει το χωριό της, την Αγία Τριάδα Γιαλούσας. Παρά τον κίνδυνο που διέτρεχε η ζωή της και τις κακουχίες που κατά καιρούς βίωσε από τους Τούρκους εισβολείς, αντιστάθηκε και δίδασκε στο σχολείο του χωριού μέχρι το 1997. Η γυναίκα αυτή έχει πει πως η κατοχή είναι χειρότερη και από τον θάνατο.

Ελένη Χαρίτωνος

Είναι μόλις 22 χρόνων και παρά το νεαρό της ηλικίας της κατάφερε με τη δυναμική και το πείσμα της να βρεθεί στην Nasa. Χωρίς ποτέ να παρατήσει το όνειρο της, εργάστηκε πολύ σκληρά και με τις σπουδές της κατάφερε να πετύχει αυτό που ήθελε. Η ίδια έχει δηλώσει: “Η όλη διαδικασία αίτησης με δίδαξε ότι ακόμα κι αν ο στόχος σας φαίνεται πέρα από τα όρια των δυνατοτήτων σας, πρέπει να ρισκάρετε. Πιστέψτε στις ικανότητές σας!”.

Δρ Γιόλα Μάρκου

Η ογκολόγος που στέκεται βράχος δίπλα στις γυναίκες που δίνουν τη δική τους μάχη με τον καρκίνο του μαστού. Καθημερινά και ακούραστα, παλεύει μαζί τους και γνωρίζοντας το δύσκολο δρόμο που έχουν μπροστά τους, γίνεται “δικός” τους άνθρωπος. Είναι χωρίς αμφιβολία ένας άγγελος για πολλές γυναίκες.

Άντρια Ζαφειράκου

Η καθημερινόητα της είναι γεμάτη με αίθουσες, θρανία, φωνές παιδιών και μαθήματα όπως άλλωστε η κάθε ζωή μίας δασκάλας. Δεν είναι όμως μία απλή δασκάλα αλλά πρόκειται για μία εκπαιδευτικό που κατάφερε να ξεχωρίσει ανάμεσα σε χιλιάδες συναδέλφους της από 170 χώρες και 30.000 συμμετοχές, λαμβάνοντας το πρώτο βραβείο ως η καλύτερη δασκάλα στον κόσμο. Η Ελληνοκύπρια “καλύτερη δασκάλα στον κόσμο” έμαθε να χαιρετά καθημερινά τους μαθητές της, ηλικίας από 11 ως 18 ετών, σε 35 γλώσσες.

Μελίνα Μερκούρη

Όλη της η ζωή ήταν γεμάτη όνειρα, ελπίδες, αγωνίες και αγώνες. Η αγαπημένη του ελληνικού λαού ήταν μια από τις σημαντικότερες Ελληνίδες του 20ού αιώνα. Υπήρξε πολύμορφη προσωπικότητα. Κορυφαία αγωνίστρια της Δημοκρατίας στον αγώνα κατά της χούντας (1967-1974). Σπουδαία ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου με διεθνή καριέρα και με ερμηνείες που έχουν καταγραφεί στις σελίδες της Έβδομης Τέχνης. Πολιτικός που σημάδεψε με την παρουσία της τον πολιτισμό της Ελλάδας, τον έφερε στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων.

Μαρία Καρυστιανού

Η Μαρία Καρυστιανού που είδε όλη τη ζωή της να αλλάζει σε μια νύκτα ζητάει να αποδοθεί δικαιοσύνη για το φτιχτό έγκλημα της 28ης Φεβρουαρίου στα Τέμπη όπου έχασαν τη ζωή τους 57 άνθρωποι, οι πλείστοι παιδιά. Η γυναίκα αυτή που περίμενε το παιδί της να το αντικρύσει και αντί αυτού της το παραδώσαν σε μια σακούλα είναι η Πρόεδρος του συλλόγου των οικογενειών των θυμάτων η οποία έδωσε μια συγκλονιστική κατάθεση στη συνεδρίαση της εξεταστικής για το έγκλημα των Τεμπών. Με όση δύναμη ψυχής και κουράγιο της απομένει ζητά να μην μείνουμε θεατές αλλά να παλέψουμε για το αυτονόητο ώστε να μη θρηνήσουμε και αλλά θύματα.

Μαριάννα Βαρδινόγιαννη

Η Ελληνίδα ευεργέτης και δημόσιο πρόσωπο, που διακρίθηκε για το φιλανθρωπικό της έργο ενώ διετέλεσε Πρόεδρος του ιδρύματος “Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη” και του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με καρκίνο “ΕΛΠΙΔΑ”, πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNESCO, καθώς και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των παιδιών και της οικογένειας και πρωτοστάτησε κατά της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών. Η Βαρδινογιάννη ξεκίνησε τις δραστηριότητές της ως μέλος συλλόγων και φιλανθρωπικών οργανώσεων, μέσω των οποίων αγωνίστηκε για την διεθνή ειρήνη και την παγκόσμια αλληλεγγύη, αν και το κύριο μέλημά της ήταν τα προβλήματα των παιδιών: η υγεία, η εκπαίδευση, η κοινωνική πρόνοια και φτώχεια, η παιδική κακοποίηση και εκμετάλλευση.

Μαρία Κάλλας

100 χρόνια πέρασαν από την γέννηση αυτού του φωνητικού θαύματος, της γυναίκας που έδωσε το φιλί της ζωής στην όπερα, που δημιουργούσε με τις παραστάσεις της παγκόσμιο συναγερμό, που έβγαινε στη σκηνή δεκάδες φορές προσπαθώντας να κατευνάσει το κοινό που την αποθέωνε. Στην Αμερική την υποδέχονταν σαν ροκ σταρ, ενώ, στο Μιλάνο λόγω της παθολογικης της σχέσης με την Σκάλα οι αντιδράσεις του κοινού συχνά ξεπερνούσαν τα όρια. Οι δημοσιογράφοι γέμιζαν σελίδες με ένα νεύμα της, οι φωτογραφίες της φυλάσσονταν ως ιερά κειμήλια, οι δίσκοι της αποκτούσαν φετιχιστικές διαστάσεις. Κι εκείνη έτρεχε. Βιαζόταν, δεν χόρταινε, εκλιπαρούσε για συναισθήματα, έπαιρνε διαρκώς ρίσκα με τη φωνή της, με το παίξιμό της, με το σώμα της, με τη ζωή της.

Coco Chanel

Μία από τις διασημότερες σχεδιάστριες μόδας του 20ού αιώνα που κατόρθωσε με το έργο της να αλλάξει για πάντα την ιστορία της μόδας. Τα σχέδια της τόνιζαν την απλότητα και την άνεση και έφεραν επανάσταση στη βιομηχανία της μόδας. Μια γυναίκα μπροστά από την εποχή της, στην πραγματικότητα, ίσως η πρώτη γυναίκα στο κίνημα απελευθέρωσης των γυναικών. Μερικά από τα γνωμικά της που έμειναν στην ιστορία, ακόμα και σήμερα είναι: “Η μόδα περνάει, μόνο το στυλ μένει πάντα το ίδιο”.

Audrey Hepburn


Yπήρξε από τις αδιαμφισβήτητες σταρ του μεταπολεμικού αμερικανικού κινηματογράφου, ενώ είναι από τις λιγοστές ηθοποιούς, που έχουν κερδίσει και τα τέσσερα μεγάλα αμερικανικά καλλιτεχνικά βραβεία, Oscar, Tony, Emmy και Grammy. Έχοντας βιώσει δύσκολα παιδικά χρόνια, αφιέρωσε αρκετό χρόνο από τη ζωή της στους σκοπούς της UNICEF, ως πρέσβειρα καλής θελήσεως.

Mητέρα Τερέζα


Η “Αγία των Φτωχών”, το 1950, πήρε την άδεια από το Βατικανό για να ξεκινήσει το ιεραποστολικό της έργο. Το 1952 μετέτρεψε έναν παλαιό Ινδουιστικό ναό στην Καλκούτα σε κτίριο για την ίαση των ανθρώπων που πεθαίνουν ενώ το 1955 άνοιξε ένα ορφανοτροφείο στην Καλκούτα. Στην συνέχεια άνοιξε νοσοκομεία και ορφανοτροφεία σε ολόκληρη την Ινδία αλλά και στη Ρώμη, την Τανζανία και την Αυστρία. Στις 8 Δεκεμβρίου του 1979 κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο προκειμένου να βοηθήσει τους φτωχούς και τους αρρώστους.

Helen Adams Keller


Η Helen ήταν μια τυφλή και κωφή Αμερικανίδα συγγραφέας, ακτιβίστρια και λέκτορας. Όμως η ιστορία της ζωής της ήταν μοναδική, η ίδια χαρακτηρίστηκε ως το μεγαλύτερο θαύμα θέλησης του 20ου αιώνα και η ζωή της γυρίστηκε ταινία με τίτλο: The miracle worker. Δεν είχε καμία απολύτως επίγνωση του περιβάλλοντος, αφού δεν είχε μνήμες και καμία επικοινωνία, γιατί ούτε έβλεπε ούτε άκουγε. Η μητέρα της προσλαμβάνει μία δασκάλα η οποία κατορθώνει το ακατόρθωτο, σιγά σιγά και με απίστευτη δυσκολία κάνει την ίδια να μάθει να συλλαβίζει στην αρχή και μετά να μιλήσει. Ήταν τέτοιος ο ενθουσιασμός και η δίψα του παιδιού να μάθει, ώστε εκείνη τη μέρα έτρεχε τη δασκάλα στον κήπο και στο σπίτι και της ζητούσε επίμονα να της διδάξει τις λέξεις για όλα όσα τόσο καιρό ήταν γι’ αυτή το απόλυτο σκοτάδι. Ως τη νύχτα είχε μάθει 30 λέξεις. Η πορεία της στη συνέχεια προκαλεί το θαυμασμό. Παρακολούθησε μαθήματα για τυφλούς και κωφούς και αφού ολοκλήρωσε τον πρώτο κύκλο σπουδών, πάντα με τη βοήθεια της δασκάλας της που στεκόταν φύλακας άγγελός της, έγινε δεκτή στο κολέγιο Radcliffe. Έγραψε 12 βιβλία και πολλά άρθρα, καθώς επίσης και την αυτοβιογραφία της.

Διάβασε ακόμη